tag:blogger.com,1999:blog-13146591821293284562024-02-20T08:19:08.373-08:00içimden geldigi gibi...Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.comBlogger160125tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-72945638818289514112022-11-27T13:25:00.003-08:002022-11-27T13:50:35.168-08:00Ev...<p> 7 Ekimdi, İstanbul'daki evimizi kapattık. O evden, eşyalar kolilenirken kucağımda Leyla ile çıktım. Çok ağladım. Aynur'un evine vardığımda ağlamaktan ve bütün hazırlık sürecinin yorgunluğunun bir anda üstüme çullanmasından belki kolum kanadım kırılmış gibiydi. Aynur bizi kapıda karşıladı, eşyalarımızı taşıdı, bana sarıldı, Leyla'yı aldı doyurdu, bana sıcak bişiler hazırladı. O gün Aynur'un o sarıp sarmalayışı, dermanım yokken uzanan eli olmasaydı, ne yapardım bilmiyorum. </p><p>O gün o evi kapatmanın anısı öyle ağır ki zihnimde...</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcz9SQ5ZgDJqwWDn0UylsP9fvx3bV2ggmrFcVtN_aFgq5T-Lqjvr2WSPjI-4KQJhfIzZFyoJIh5QKgFc30kjY3O4pj04qK8xo27eNeQQj28m9oD-rtIAHVA_GlbVHNmtIovhU3y4-zir0XnibsOi1Tz29pPI36BW00ZjEl3-cRLE6cufjZEvh171NZYA/s1600/ECC8884C-7DE6-419D-84B7-ACBCEBE930F6.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="721" data-original-width="1600" height="144" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcz9SQ5ZgDJqwWDn0UylsP9fvx3bV2ggmrFcVtN_aFgq5T-Lqjvr2WSPjI-4KQJhfIzZFyoJIh5QKgFc30kjY3O4pj04qK8xo27eNeQQj28m9oD-rtIAHVA_GlbVHNmtIovhU3y4-zir0XnibsOi1Tz29pPI36BW00ZjEl3-cRLE6cufjZEvh171NZYA/s320/ECC8884C-7DE6-419D-84B7-ACBCEBE930F6.jpeg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Neredeyse iki ay olmak üzere... Biz bu süreçte Aynur'un evinde, ailelerimizin yanında, öğretmenevinde, otelde kaldık. Şehirler, odalar, yataklar... değiştirdik. Düzenler kurup bozduk. Her şeye hızlı çözümler bulduk. Leyla'yla uçağa bindik, ülke değiştirdik. Şimdi Amsterdam'dayız. Bir aydır, otelde kalıyoruz. Birkaç bavul ile geldiğimiz şehirde her şeyin sadece yetecek kadar olduğu bir düzende, 40 m2de yaşıyoruz. Odamız kanala bakıyor, karşımızda şahane evler var; pencereden akan hayatı seyrediyorum. Karşıdaki evlerdeki insanları görüp hikayeler uyduruyorum.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwKtL_bGQOgdFL8KUahBKmiSpcuj7jQnwfhVJn47rKMOOQvqMcGy_0vjsFHTSBLRUffnqooe_m84r4Yxnf1eOou9yxL9P-0GZDxZRtaRTSfWz2OXhbTT8VaUtSifZEq_QKTLe1Hc08Dhe1ZLhEv_cBCRIK377kXD4NlsuyhHVD_KuAfVk93ZxXchmiGg/s1600/3D178CAB-CEDC-4D4C-B026-4FBF483C2807.jpeg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="721" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiwKtL_bGQOgdFL8KUahBKmiSpcuj7jQnwfhVJn47rKMOOQvqMcGy_0vjsFHTSBLRUffnqooe_m84r4Yxnf1eOou9yxL9P-0GZDxZRtaRTSfWz2OXhbTT8VaUtSifZEq_QKTLe1Hc08Dhe1ZLhEv_cBCRIK377kXD4NlsuyhHVD_KuAfVk93ZxXchmiGg/s320/3D178CAB-CEDC-4D4C-B026-4FBF483C2807.jpeg" width="144" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Bütün bu süreç bana çok şey gösterdi, çok şey öğretiyor. Esnekliğimizi, dayanıklılığımızı, dirayetimizi keşfediyorum sanki yeniden. Küçük bir bebekle göç ederken, fiziken ve duygusal olarak sınırlarımızı ve yapabileceklerimizi görüyorum; şaşırıyorum, çokça şükrediyorum.</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm16FZK7VIEajM7aSHfC4hufyy1O2OexAdFJAn5Ly5YChl3hL2pnIURUQNyx0TgbCWDaibHhdpZzFuL27kwBx-AB5Rh7HT8dNv5LjQxbDmdJ5cWSFBFEcaItaJHW61eNUbdUeQB8z9-OYfZwG1f_pdv_2AIgbLRTKElVkQP_wWW9_3eOKatkNBtaEElA/s1600/41003A89-397D-424A-ABB2-9964C09AC6A1.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm16FZK7VIEajM7aSHfC4hufyy1O2OexAdFJAn5Ly5YChl3hL2pnIURUQNyx0TgbCWDaibHhdpZzFuL27kwBx-AB5Rh7HT8dNv5LjQxbDmdJ5cWSFBFEcaItaJHW61eNUbdUeQB8z9-OYfZwG1f_pdv_2AIgbLRTKElVkQP_wWW9_3eOKatkNBtaEElA/s320/41003A89-397D-424A-ABB2-9964C09AC6A1.jpeg" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Hayat akıyor, bir dolu şey oluyor. </p><p>Tüm bu göç meselesinde kalbime en ağır geleni ev meselesi oldu. Bir evi kapatmak, dünyada evsiz olmak, eşyalarımızı evimiz olmadan bir belirsizliğe göndermek... Leyla'nın oyuncaklarını, yatağını, eşyalarını bir konteynıra uğurlamak...</p><p>Belki her şeyin düğümlendiği, belki içimde çözüldüğü yer o ev meselesi oldu içimde. Kalbimde bir sızı sanki...</p><p><br /></p><p>Cem Adrian'ın Kül'ünü dinliyordum Buket Çıkmazı'ndaki evden çıkarken...</p><p><br /></p><p>Bugün Amsterdam'da, çok sevdiğim bir arkadaşım evine davet etti. İnce belli çay bardağında demleme çay içtik. Sohbet ettik. Leyla, halının üstünde arkadaşımın çocuğuyla oynadı. Çok güzel bir gün geçirdik. O evden çıkıp tramvay durağına yürürken içimde bir şey titredi.</p><p>Leyla'nın otel odasında büyümesi, kalbimi kırdı sanki.</p><p>Derin bir ev özlemi belki... Eşyalarımı, evimi, bir evim olması hissini özledim.</p><p>Kül'ü dinledim. Tramvayda. Gece şahane görünen şehre bakıp ağladım.</p><p>Bir evim yok, şimdilik.</p><p>Biliyorum, geçecek...</p><p>Tekrar bir ev kuracağız, yeniden güzel sofralar hazırlayacağım; kahve makinası, tabaklar, fincanlar... Tanıdık bir huzurla sarmalanacağım yine.</p><p><br /></p><p>Öyle çok ihtiyacım var ki...</p><p>Yeryüzünde bir ev'e.</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/gdFVBaZ3EXo" width="320" youtube-src-id="gdFVBaZ3EXo"></iframe></div><br /><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p>Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-30993579888330630922021-01-08T12:35:00.003-08:002021-01-08T13:01:10.749-08:00Osman ve Yeniden Kitap Kulübü<p> Pandemi başladıktan sonra hayatım ve gündemim çok değişti. Sürekli haberleri, canlı yayınları, açıklamaları takip eder; hasta sayılarına, grafiklere, dünyada ve memlekette olup bitene çılgınca kafa yorar oldum. Evden çalışma, hayatın değişen ritmi, ne olup bittiğini anlamaya çalışma derken okumak hayatımda daha az yer kaplar oldu. Canım okumak istemedi. Aylarca hiç kitap okumadım. Edebiyat ve kurmacadan özellikle kaçtım sanki.</p><p>Sonra hasta oldum. Yine gündemim ve hayatımın ritmi değişti. İyileşme sürecinde internetten birkaç kitap sipariş ettim. Daha evvel kitaplarını okuduğum, sevdiğim yazar <b>Ayfer Tunç</b>'un yeni kitabı <b>Osman</b> da sepetteydi. Siparişlerim gelince niyeyse ilk onu aldım elime. İyi ki öyle yapmışım!</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOOubPtfpfehkl-A-_tWe8iwSyiugX0CWxc8hv7ahTzHz0Jcdhb81IM9Ly7rj2lZJug6FLn89rJ1_WRg5O4QctLfWIcvf0SDbkILbgpD7yJA-Kfq4L1DhM1bpeYEC7tEIuy_afmwD6TQiH/s2048/.albumtemp.JPG" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOOubPtfpfehkl-A-_tWe8iwSyiugX0CWxc8hv7ahTzHz0Jcdhb81IM9Ly7rj2lZJug6FLn89rJ1_WRg5O4QctLfWIcvf0SDbkILbgpD7yJA-Kfq4L1DhM1bpeYEC7tEIuy_afmwD6TQiH/s320/.albumtemp.JPG" /></a></div><br /><p>Osman'ı bir solukta, içer gibi, hikâyenin içinde akarak okudum. Aylar sonra, yoğun bir iştahla kitap okuyordum. Sabah erken saatlerde, gece yarılarında mumlar yakıp ve çok sevdiğim yeşil koltukta oturup Osman'ın hayatı içinde dolandım. Birkaç günde bitti. Osman'ın dinlediği şarkıları dinledim, gittiği mekanları ve adlarını geçirdiği sanatçıları araştırdım. <b>Osman'ın hikâyesini, karakterleri ve en çok da Ayfer Tunç'un üslubunu ve bu hikayeyi anlatış biçimini çok sevdim!</b></p><p>Kitabı arkadaşlarıma tavsiye ettim, üstüne yazılan yazıları okudum; derken kitaplar üstüne sohbet etmeyi ne çok sevdiğimi hatırladım. Evet, sanki bir huyumu ya da bir hâlimi hatırlarmış gibi, özlediğim bir şeyi anımsadım. Ben yıllarca kitap kulüpleri yürüttüm; kitaplar üstüne insanlarla sohbet ettim, söyleşiler düzenledim. Bir kitaptan, bir karakterden, bir metinden yola çıkıp insanlarla düşünceler ve duygular paylaştıkça kalbimin ve zihnimin genişlediğini hissettim hep. Osman'ı okuduktan sonra hissettiğim o iştah, o <i>hâl</i>e bir özlem uyandırdı işte.</p><p><a href="https://www.instagram.com/merveuzun/" rel="nofollow" target="_blank">Instagram hesabımda</a> Osman üstüne bir online sohbet daveti paylaştım. Küçük bir çember oldu:) 19 Aralık'ta buluştuk Osman'dan yola çıkıp bir dolu şey paylaştık. O kadar iyi geldi ki! O kadar özlemişim ki...</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgQ1R5B6KN_4RhczDEE_MJ6OioBpkceH_MC09AGfLlUtQTBoMY2JRoxCpzQO-FBqP2FzcvHmcR5Nkdu2YsOAoPTkMCI8WZ-r3OUxddKNZCz_f8J6gd6la3_I316qh-WI4thvx2y3L1rOWv/s1599/Snapseed.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1599" data-original-width="899" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhgQ1R5B6KN_4RhczDEE_MJ6OioBpkceH_MC09AGfLlUtQTBoMY2JRoxCpzQO-FBqP2FzcvHmcR5Nkdu2YsOAoPTkMCI8WZ-r3OUxddKNZCz_f8J6gd6la3_I316qh-WI4thvx2y3L1rOWv/s320/Snapseed.jpg" /></a></div><br /><p><br /></p><p><b>Susuz kalmış da sonra kana kana su içiyor gibi hissettim o buluşmada:)</b></p><p><br /></p><p>Ve <b>Kitap Kulübü</b> sohbetini bir sonraki buluşmayı planlayarak kapattık!</p><p>Osman, aslında bir üçlemenin son kitabı. <b>Ayfer Tunç</b> ilk olarak <b>Kapak Kızı</b>'nı, ardından <b>Yeşil Peri Gecesi</b>'ni en son da <b>Osman</b>'ı yazmış. Üçlemede olaylar ve karakterler ortak olsa da her biri bağımsız olarak ve herhangi bir sıralamaya ihtiyaç duymadan okunabilecek kitaplar. Ben yazım sırasına göre tersten gittim mesela:) İlk olarak Osman'ı, sonra Yeşil Peri Gecesi'ni, en son da Kapak Kızı'nı okudum.</p><p>Osman sohbetini de <i>bir de Şebnem'in hikâyesini konuşalım</i> diyerek ve Yeşil Peri Gecesi ile devam etmeyi planlayarak kapattık.</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7pKyUqD1yB8MiXpc6KJPwv6pYBe2Jvb9gRxUFjEahK5f_g0uF12ZB50KaND27ZL9vko_-EEcqtFJY7qNUZOBF3zwHmfLIgdmVnTnHi8zPKtvk2RujahESRKJ0Rc74rpE5S69eLgrao-on/s2048/Snapseed.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="2048" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7pKyUqD1yB8MiXpc6KJPwv6pYBe2Jvb9gRxUFjEahK5f_g0uF12ZB50KaND27ZL9vko_-EEcqtFJY7qNUZOBF3zwHmfLIgdmVnTnHi8zPKtvk2RujahESRKJ0Rc74rpE5S69eLgrao-on/s320/Snapseed.jpg" /></a></div><br /><p>Yarın, <b>9 Ocak Cumartesi günü 16'da zoom'da buluşacağız yine, bu kez Yeşil Peri Gecesi'ni konuşacağız</b>. Ben yine çok heyecanlı, çok hevesliyim:)</p><p>Yarınki sohbet öncesi bir şeyler okurken, dersime çalışırken yazmak istedim. Açtım ekranı yazıyorum işte:)</p><p>19 Aralık'ta ilk oturumdan sonra da instagrama da aşağıdaki cümleleri yazmışım:</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.instagram.com/p/CI_Jtmer_Z0/?utm_source=ig_web_copy_link" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;" target="_blank"><img border="0" data-original-height="489" data-original-width="925" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtzgYrkhfik1OthhuRkV5FJjQJ40U5gd82iibgftek9ZnCP_NxfBLemQPYbi1F1W124L4B6P_qcJTPw3ZowsPV9MJ9EBRl9prmkl_CmzNX_zibCc_pbMI9BNv5rA5XL1hgderWaVdQ-Mhi/s320/Ekran+Resmi+2021-01-08+23.27.48.png" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p><span face="-apple-system, BlinkMacSystemFont, "Segoe UI", Roboto, Helvetica, Arial, sans-serif" style="background-color: white; caret-color: rgb(38, 38, 38); color: #262626; font-size: 14px;"><i>Okumak, salt sözcükleri ve sayfaları tamamlamak değil benim için. Okumak, sürekliliği olan bir eylem, bir yol gibi. Bir metinle başladığım yerden kendimle, insanlarla ve dünyayla ilişkime dair yerlere varırım çoğu zaman. Kitapların kapağını açmakla başlayan yollar, o kapağı kapatmakla bitmez. Uzar, esner, büyür zaman içinde. Ve paylaştıkça keyiflenir, kolaylaşır, derinleşir. Okur olmayı sevdiğim kadar okuduklarım üstüne söyleşmeyi de seviyorum❤️ O yüzden yıllarca kitaplar üstüne konuşulan ortamları kovaladım, bulamadıysam yarattım. Kitap kulüplerini, söyleşileri, buna olanak veren her fırsatı çok sevdim❤️ En son kitap kulübü oturumunu 5 yıl evvel tam da bugün, evet tam tamına aynı gün, 19 Aralık 2015’te yapmışım. Bümed’de. İnstagram olmasa bu tesadüfü fark edemezdim sanırım. Gördüm ve kalbimde bir şey uçuştu🎈 Rastlantılarla açılan kapılara, işaretlere inanırım ben. Tesadüf ki tam 5 yıl sonra bugün bir kitaptan yola çıkıp sohbet ettik. Osman’dan, bize hissettirdiklerinden, farklı farklı düşüncelerden yola çıktık. Anlatmak, dinlemek, paylaşmak çok iyi geldi bana❤️ Bir sonraki buluşmayı iple çekerek ayrıldım o sanal çemberden. <b>O yüzden istedim ki tarih tutsun, bu da burada dursun</b>😉</i></span></p><p><br /></p><p>Böyle işte:)</p><p>Kitap Kulübü sohbetlerimiz -umarım ve hayal ediyorum ki- devam edecek;) <b>Katılmak isterseniz yazabilirsiniz.</b></p><p><b>Kim bilir belki bir gün sanal ya da değil, bir çemberde buluşur, paylaşır; paylaştıkça güzelleşiriz;)</b></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p><br /></p><p>*Ayfer Tunç'un başka bir kitabı, Dünya Ağrısı için Ruhuna Kitap'ta yazdığım yazıyı da <a href="https://ruhunakitap.blogspot.com/2014/02/dunya-agrs-cekmeyen-kald-m.html" rel="nofollow" target="_blank">burada </a> paylaşayım vesilesiyle. </p><p><br /></p>Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-67818188154460549062020-11-02T05:34:00.007-08:002020-11-02T22:04:02.125-08:00COVİD: Pozitif ve Sonrası...<p>Aylardır küçük bir karantinada yaşıyorum. Yedi aydır evdeyim, çoğunlukla evden çalışıyorum; hiç AVM'ye gitmedim, ofise gittiğim zorunlu günler haricinde dışarıda yemek yemedim, hatta bir kahve bile almadım. Saçlarımı en son mart ayında boyatmıştım. Kalabalık ortamlardan, kapalı alan buluşmalarından kaçtım. </p><p><b>Fakat, ne olduysa oldu; aylardır kaçtığım, sakındığım virüse yakalandım!</b></p><p>Bugün hastalığımın 9. günü; bu süreçte neler yaşadık, neler oldu anlatmak istiyorum...</p><p><br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRMSxNzOEsMbykOUzmdlZwWidP5p2hjvq5emg-p3DREQtnoy6RRHb8SV5G_w6it6inUX-l3LU-WLB6KlrVd2_h_ygyAT6CGUCY-FNagbACEBU9rONAE5XjnWww29uao0yyf_J4uEQfo83Q/s655/Ekran+Resmi+2020-11-02+14.03.07.png" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="359" data-original-width="655" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRMSxNzOEsMbykOUzmdlZwWidP5p2hjvq5emg-p3DREQtnoy6RRHb8SV5G_w6it6inUX-l3LU-WLB6KlrVd2_h_ygyAT6CGUCY-FNagbACEBU9rONAE5XjnWww29uao0yyf_J4uEQfo83Q/s320/Ekran+Resmi+2020-11-02+14.03.07.png" width="320" /></a></div><br /><p><br /></p><p>Önce salı günü, Cemal ateşlendi. Hapşırık ve alerji belirtileri de olduğundan başta önemsemedik; ateşi 38,5'larda seyretmeye devam edince hastaneye gitti. Ateş olduğu için kan testi, tomografi ve pcr testleri yapıldı. Kan testi ve tomogrofi temiz çıkınca <i>muhtemelen mevsimsel grip</i> dedi doktoru. Pcr test sonucu da ertesi gün negatif geldi, rahatladık. Normalde ofise gitmek zorunda olduğum haftaydı; ancak test sonucu negatif gelmesine rağmen belirtileri ve ihtimali göz ardı etmeyip takımımla konuştum ve salıdan sonra ofise hiç gitmedim. <b>Şu süreçte yaptığım en doğru şeylerin başında bu geliyor!</b> İyi ki ofise gitmedim; yakın görüştüğüm arkadaşlarım dahil kimsede bir şey çıkmamasını buna bağlıyorum:)</p><p>Perşembe günü benim de ateşim çıkmaya başladı. 38, 38,5, 38,9 derken <i>parol</i> alarak geçici düşürdüğüm ateş yüksek seyredip üstüne bir de öksürük eklenince Cuma sabah ben de hastaneye gittim. Belirtiler olduğu için bana da <b>kan testi, tomografi ve pcr testi </b>yapıldı. Yanı sıra serum ve oksijen verdiler. Özellikle doktor <i>oksijen verelim</i> deyince ve o oksijen maskesi takılınca biraz panikledim; yalan yok.</p><p>Tomografi sonucum ve kan testlerim normal çıkınca hastaneden ayrıldım. Pcr dışındaki testler normal çıkınca, Cemal de negatif çıkmış olduğundan <i>tamam ya mevsimsel grip bizdeki</i>, diye kendimizi rahatlattık. </p><p>Cumartesi sabah, Sağlık Bakanlığı'ndan gelen mesajla uyandım. Daha doğrusu ağlayarak yataktan fırladım!</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcaBKKM_bHWZaWqCjW4lfMSMB5nHmuLfV_9cK2U4nu4QPPDY_y1ujKCUNP1SsReoQUxSSeNrRhafdYf7ogKHHG5_zx62_JSu8WhRBK_4vs7GPKRQhJJdrQVOgJim3dEfOvHCpzL5V-E6VN/s914/Snapseed.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="914" data-original-width="750" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcaBKKM_bHWZaWqCjW4lfMSMB5nHmuLfV_9cK2U4nu4QPPDY_y1ujKCUNP1SsReoQUxSSeNrRhafdYf7ogKHHG5_zx62_JSu8WhRBK_4vs7GPKRQhJJdrQVOgJim3dEfOvHCpzL5V-E6VN/s320/Snapseed.jpg" /></a></div><br /><p><b>Test sonucum pozitif'</b>miş, evde kalın bekleyin diyordu mesajda. </p><p>Mesajı okuduktan sonra saatlerce ağladım! Aylardır kaçtığım, sakındığım ve neler yaşayacağımı bilmediğim bir hastalığa yakalanmış olmak çok korkuttu. </p><p>Mesajın üstünden bir saat geçmemişti ki bakanlıktan aradılar. 3 saat geçmeden de kapıya bir doktor ve hemşire geldi. İlaçlarımı verip Cemal'e tekrar test yaptılar; süreç hakkında bilgilendirdiler. Son 5 gün içinde temas ettiğimiz kişilerin bilgilerini paylaştık.</p><p>İlaçlar gelip doktorla konuşunca biraz sakinleştim. Neler yapacağımızı düşündük. Temas ettiğimiz herkese, ailelerimize ve şirketlerimize haber verdik. </p><p>Evde birbirimizden uzak durmaya çalıştık, başlangıçta aynı odadayken maske taktık. Evin içini havadar tutmak için camları açtık. Odaları ayırdık, iki farklı odada uyuduk.</p><p>Ertesi sabah, Pazar günü Cemal'in de pcr test sonucu pozitif geldi. Tekrar bakanlıktan aradılar, geldiler; O'nun ilaçlarını da çok hızlı bir şekilde getirdiler.</p><p>İki coronalı olarak tedavi sürecimiz başladı:)</p><p>İlk gun 16, sonraki günler 6'şar ilaç içtiğimiz 5 günlük ilaç tedavisini peş peşe aldık.</p><p>İkimiz de pozitif çıkınca evde maske takmayı bıraktık. Camlar hep açık kaldı-hâlâ öyle:)-. Bir hafta ayrı odalarda uyuduk. </p><p>İki kişi de hasta olsa bile ortamdaki ve bünyedeki virüs yükünü arttırmamak için mesafeyi korumayı hem bakanlıktan gelen doktor, hem doktor olan amcam önerdi. Harfiyen uyduk:)</p><p>Hastalık süresince en önemli konulardan biri de hijyen ve temizlik; dolayısıyla epey dikkatli davranmaya gayret ettik.</p><p>Her gün nevresimleri değiştirdik; sık duş alıp üstümüzde başımızda ne varsa sürekli değiştirdik. Ayrı havlular kullanıp onları da günlük olarak değiştirdik. <b>Son 10 günde bu evde kaç makina çamaşır yıkandı, sayamadım:) </b>Cemal, kendini iyi hissettikçe evi süpürdü. Evimizde tek banyo olduğu için banyoları ayıramadık ama tuvaleti-banyoyu sık sık temizledik.</p><p>Yemek konusunda annemler destek oldu. Çeşit çeşit yemek hazırlayıp, hatta yeşillikleri yıkayıp doğrayıp saklama kaplarında kapıya bıraktılar! O kadar iyi geldi ki! Mümkün olduğunda sebze-meyve tüketmeye çalıştık. Tüm alışverişlerimizi online yaptık, kapıya bıraktılar. Kapıyı kimseye açmadık, kimseyle temas etmedik. </p><p>Cemal bana göre daha az semptomla ve daha hafif atlattı-atlatıyor sayılır. Ben ateş, öksürük ve ağrılar noktasında daha ağır geçiriyorum. Pazar gecesi bende koku gitti. Sabah uyanınca farkettim ki tat da yok. Bu iki duyunun yitmesi, çok acayip. Yani bu belirtiyi okuyordum elbette; hatta başta koku aldığımız için <i>corona değiliz ya</i>, diyorduk ama kokunun gitmesini hayal edemiyormuşuz onu anladım! <b>Daha evvel yaşadığım hiçbir şeye benzemiyor bu</b>. Hiçbir şeyin kokusu yok; hiç koku yok. Çamaşır suyu, parfüm, kolonya, evde ne kadar aromatik yağ varsa kokladım. Yok! Hiç koku yok!</p><p>Koku gidince de epey panikledim. Tamam, şimdi corona geldi işte dedim. Diğer belirtiler de böyle pat diye gelirse, nefes alamazsak, ciğerimizde bir şeyler olursa, ya bilmediğimiz hastalıklarımız varsa ve kötü olursak, hastaneye nasıl gidicez diye milyon tane endişe üşüştü tepeme. Uyuyamadım, kabuslar gördüm sürekli.</p><p>Yediğim her şey birbirinin aynı. Yalnızca sıcak-soğuk ve yumuşak-sert olup olmadığını ayırabiliyorum. Zaten insanın canı pek bir şey yemek de istemiyor. </p><p>Evdeki tedavi sürecinde şükür ki ateşimiz devam etmedi. İlk iki gün dışında yüksek ateş yaşamadık. Bende koku-tat gitti; öksürük, boğaz ağrısı ve vücut ağrıları oldu. Bir de yoğun bir halsizlik, yorgunluk hissi. <b>Ki hastalığın en ayırt edici kısmı o yorgunluğu diyebilirim. </b>Daha evvel yaşamadığım bir yorgunluk hali var. İlk günler daha da fenaydı; küçücük evde yatak odasından salona gelince yoruluveriyordum.</p><p>Artık <b>9. günde</b> epey toparladım diyebilirim. <b>Hâlâ tam geçmiş değil maalesef.</b> Ama bu kadarla atlattığımıza şükrediyorum. Hâlâ koku ve tat yok bende; ve halsizlik hissi devam ediyor. çok çabuk yoruluyorum. Ama ilk günlere göre daha iyiyim:)</p><p>Cemal'de koku-tat kaybı olmadı, yorgunluk hissi ve hafif ağrılar devam ediyor; ama şükür O da epey toparladı.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhakfHf2eb21AQ01TkEpbd8ZdEAfXqRB4H6vKbYAvGvWwCWjTvzR_b_fN219CU6AVTYLP2eTC3b-cKXTYwnbZoE1soIKn-S_AEeE7bnAiHpbTpbMvSoXFhe7OimBQQQX9y83JkJyUw0anmb/s2048/IMG_3696.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1536" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhakfHf2eb21AQ01TkEpbd8ZdEAfXqRB4H6vKbYAvGvWwCWjTvzR_b_fN219CU6AVTYLP2eTC3b-cKXTYwnbZoE1soIKn-S_AEeE7bnAiHpbTpbMvSoXFhe7OimBQQQX9y83JkJyUw0anmb/s320/IMG_3696.jpg" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Son günlerdeki en yakın arkadaşlarım:)<br /></td></tr></tbody></table><br /><p><br /></p><p>Son 10 güne bakınca hakikaten zorlu bir süreç olduğunu söyleyebilirim. <b>Özellikle psikolojik olarak çok yorucu, belirsizliklerle dolu, zor bir süreç. </b>Biz şükür ki nispeten hafif semptomlarla, evde ve rahat atlatıyoruz. Ancak endişe kısmı hiç bitmiyor. Covid'i atlatıp pıhtı atmasından ölen insanlara dair haberler, twitter'da okuduklarım, hastalığın vücudumuza ne yaptığına dair hiçbir fikrimizin olmayışı, süregelen ve hiç geçmeyecekmiş gibi hissettiren yorgunluk hali... Bir dolu kaygı yaratıyor, yalan yok.</p><p><br /></p><p>Olabildiğince sakin ve güçlü kalmaya gayret ediyoruz. Vitaminleri hiç ihmal etmedik, etmiyoruz. Bakanlıktan gelen doktor ilave bir vitamin vermedi ama kullandıklarımızı söyleyince <i>devam edin</i> dedi. Özellikle d vitaminin önemli olduğunu herkes söylüyor, o yüzden aylardır takviye aldığımız d vitaminini hastalık günlerinde de dozunu arttırarak kullanmaya devam ettik. Yanı sıra c vitamini, çinko ve magnezyum da kullandık. Bunlar asla tavsiye değil; bizim kendi sağlık durumumuza, değerlerimize ve doktor tavsiyesine göre kullandıklarımız.</p><p>9. günde, artık biraz daha <i>tamam atlatacağız galiba </i>umudunu yeşertmişken neler yaşadığımızı yazmak istedim. Zira bu süreçte en zorlayan şeylerden biri bilinmezlik, belirsizlik. İnsan bir <i>eşekten düşmüş</i> arıyor, kendi derdini anlamaya çalışırken. Pozitif çıktığımızı öğrenince yazan, arayan, görüştüğümüz ve hastalığı geçirmiş birkaç arkadaşla konuşmak o kadar iyi geldi ki! Ne yaşadılar, neler olabilir, nelere dikkat etmeli gibi sorularımı sabırla yanıtladılar. İçimi ferahlattılar! :)</p><p>O yüzden ben de paylaşmak istedim. </p><p>Süreç zor, hastalık zor; ama şükür ki bu kadarla atlatmak da-<i><b>inşallah</b></i>- mümkünmüş! :)</p><p>Kendinize çok dikkat edin. Bir <b>eşekten düşmüşe soracaklarınız olursa da bilin ki burdayım:)</b></p><p><br /></p>Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-5342490100676097122020-05-26T05:26:00.000-07:002020-05-26T05:30:52.792-07:00Karantina Belleği<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4VIb2NBdAPkacjdRJeOUJx0Gw3hyCPFZXntXB5oWHefYs-PIEWwk3Xd9-Fa6rG6J89BxJYR7YNk67Z7D8JcITSgfCZr5sa_7JUS_hTBWGFVg-YxkNAH5FrIFN2sUvGK1FmXCMkbkEYE_o/s320/.albumtemp.JPG" width="320" /></div>
<br />
<br />
Hayatımda ilk kez bir <b>podcast</b> yayınına konuk oldum.<br />
<br />
Üniversiteden arkadaşım Eylem ve Zeynep, <a href="https://www.instagram.com/hayaticinakademi/?hl=tr" target="_blank">Hayat için Akademi</a> kanallarında <a href="https://open.spotify.com/show/3YPz2vs5SLrw40aSixRDiC?si=CHX_jA6UTIG4ZGCFcxW1pA" target="_blank">Karantina Belleği</a> programını yapıyorlar. Beni de davet ettiler; pandemi sürecinde nasıl hissettiğimizi, neler deneyimlediğimizi konuştuk. Benim için çook güzel, çoook keyifli sohbetti:)<br />
<br />
Dinlemek için:<br />
<br />
<a href="https://open.spotify.com/episode/1w0QTTB2joiI3coseVtUzg?si=iMXdGxhhRIW-ekdxF6Eabg">https://open.spotify.com/episode/1w0QTTB2joiI3coseVtUzg?si=iMXdGxhhRIW-ekdxF6Eabg</a><br />
<br />
<br />
<a href="spotify:episode:1w0QTTB2joiI3coseVtUzg" target="_blank">Spotify Uygulamasında Dinlemek İçin</a><br />
<br />
Dinlerseniz yorumlarınızı bekliyorum:)Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-65630243594028698902020-03-26T04:44:00.002-07:002020-03-26T04:56:25.671-07:00Evde Kalmak ya da Kalmamak: Bütün Mesele Bu Mu Sahiden?Gündem malum; salgın hepimizin hayatını farklı farklı açılardan etkiledi.<br />
<br />
Ben de bayağı sarsılmış hissediyorum. Olan bitene sürekli şaşırıyorum, bir şey kaçıracakmışım gibi sürekli haber takip etmeye çalışıyorum, kaygılanıyorum...<br />
<br />
Bu hafta başından beri evden çalışmaya başladım. Evden çalıştığımda da maaşımı alabileceğim, kiramı-faturalarımı-mutfak masrafımı dert etmemi gerektirmeyen bir işim var, bu yüzden şanslı sayıyorum kendimi. Evde kalıyorum, kimseyle görüşmüyoruz, olabildiğince az ve dikkatli alışveriş yapıyoruz.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIFpT3h9EMaXGhcxd3dKWviuzWn3mrHqN98LuHeyGz4NBuuwd3hcfwe-BX0gaZMCKhRzVTk-pqJe4SarGdQWK-QWT-MPDhHzi4Uj561WD1u4Yxo06K9LRJho5dREfxN6t9Pu9JoZowx8Yn/s1600/.albumtemp.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIFpT3h9EMaXGhcxd3dKWviuzWn3mrHqN98LuHeyGz4NBuuwd3hcfwe-BX0gaZMCKhRzVTk-pqJe4SarGdQWK-QWT-MPDhHzi4Uj561WD1u4Yxo06K9LRJho5dREfxN6t9Pu9JoZowx8Yn/s320/.albumtemp.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Tüm bu olup bitenler, bir sürü şey düşündürüyor. Tokatlandığımı, ezberimin bozulduğunu, sarsıldığımı hissediyorum.<br />
<br />
<br />
<ul>
<li><b>İhtiyaçlarımı </b>düşünüyorum. Bu süreç bana temel ihtiyaçlarım ve önceliklerim hakkında düşünme yolu açtı. Aslında ihtiyacım avm, beton ya da farklı mekanlar değil yeşil, toprak ve doğa; bunu bir kez daha net olarak görüyorum. Memleketteki yeşil alan, park, bahçe azlığını siz de bir kez daha farkettiniz değil mi? Farklı restoranlar, yeni açılan yerler, trend mekanlar gezmek değil de sevdiklerimle bir sofrayı paylaşmak ne değerli onu hatırlıyorum, yine. Evde rahatça buluşmak, bir şeyler paylaşmak, sohbet etmek... ne güzelmiş! </li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<ul>
<li><b>Bağımlılıklarımı </b>düşünüyorum. En son iki gün önce sürekli ekmek aldığım fırın kapandığını duyurdu. Garip bir burukluk hissettim. Alışkanlıklarım, düzenim değişiyor evet; ama bu süreç bir şeyi de çok net yüzüme vuruyor: ekmeğimi yapmaktan, yemeğimi pişirmeye, ev temizlemekten kişisel bakımımla ilgili bir dolu şeye kadar her şeyde başkalarına bağlı bir düzen kurmuşum. Çoğunda zaman satın alıyorum belki ama günün sonunda bakınca kendi kendime yetemiyorum. Bir dolu şeye bağlı-bağımlı olmuşum meğer. Bir anda hepsi gidince; şimdi neleri yapmadığımı, nasıl olup da bunları yapmamanın daha iyi olduğuna ikna olduğumu, kendime nasıl bir fanus yarattığımı sorguluyorum. İnsanların instagramda ekmek paylaşımları yapmasını çok iyi anlıyorum; hepimizin kendimize yetebileceğimizi hissetmeye ihtiyacımız var, değil mi? ;)</li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<ul>
<li><b>Tüketim alışkanlıklarımı</b> düşünüyorum. Ne çok ve ne gereksiz alışveriş yapıyormuşum! Bir iki haftadır temel gıda ve market alışverişi dışında çok çok az şey alıyorum; ve hiçbir şeyin eksikliğini hissetmiyorum. Birkaç parça kıyafet yetiyor da artıyor bile. Kremler, makyaj malzemeleri, kahveler... Farketmeden, düşünmeden, ihtiyacım olmayan şeyleri dolduruyormuşum hayatıma. Bu süreçte gerçekten nelere ihtiyacım olduğunu düşünmeme vesile oldu. Önceliklerimin, ihtiyaçlarımın, değerlerimin bir kez daha üstünden geçiyorum;)</li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<ul>
<li><b>Üretmek</b> üstüne düşünüyorum. Nasıl kopmuşum birşeyler üretmekten? Kendi yiyeceğimizi, ihtiyacımızı üretmekten bu kadar uzağa düşmüş olmak, ne acı! </li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<ul>
<li><b>Yapmak ve olmak</b> üstüne düşünüyorum. Bütün bu süreçte herkes bir şeyler yapmaya odaklanıyor. Sürekli tavsiyeler, evde şunu yap-onu yap, bunu oku mesajları havada uçuşuyor. Ben de kendimi to-do-list'lere kaptırdığımı hissediyorum. Bu bir kaçış gibi belki biraz... Oysa ne olduğumuzu düşünmek, ne hissettiğimize bakmak; durmak ve gözlemlemek bu süreçte yapacağımız en güzel şey olabilir. Elimden geldiğince buna çaba harcıyorum;)</li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Sizin bu süreçteki hissiyatınız, gözlemleriniz, deneyimleriniz neler?</div>
<br />
<br />
<br />
<br />Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-61549525212503531772020-01-18T05:58:00.000-08:002020-01-18T06:05:21.098-08:00Bitkisel Beslenme Deneyimim...Her şey birden bire oldu.<br />
<br />
Epeydir okuduklarım, duyduklarım ve karşıma çıkanlar, beni hayvansal ürün tüketmenin dünya için de bedenimiz için de iyi ve sağlıklı olmadığına ikna ediyordu. Ki ben oldum olası etçil biri olmadım; her zaman sebzeye ve -maalesef- hamura düşkünümdür:) Çok sevdiğim iki arkadaşımın vegan beslenmeye başlamasıyla daha çok ilgilenir olmuştum bu konuyla. Yine de "<i>peynirsiz ve yumurtasız nasıl olur ya?</i>" diyordu bir yanım.<br />
<br />
Bir pazar günü netflix'te takılırken <a href="https://www.netflix.com/title/81157840" target="_blank"><b>The Game Changers</b></a>'ı seyrettik. Belgesel bittiğinde "denemek istiyorum." dedim ve başladım. Belgeselin kısmen abartılı ve taraflı olduğunu söylemeden geçmeyeyim; eleştirilebilir noktaları var ama benim bir süredir düşündüğüm şeylerin üstüne geldiği için bende tetikleyici bir etkisi oldu;)<br />
<br />
Başlangıçta niyetim hafta içi tamamen bitkisel beslenip hafta sonları peynir ve yumurta tüketmekti. Fakat birkaç gün denedikten sonra böyle bir ayrıma gerek duymadım ve devam ettim. Ve devam ettikçe kendimi daha iyi hissetmeye başladım:)<br />
<br />
İlk günler biraz bocaladığımı itiraf etmeliyim. Ne yiyeceğim şimdi ben, diye düşündüm. Daha evvel bu yollardan geçmiş arkadaşlarıma danıştım. Bir şey bulamazsam kaygısı hissettiğimde yemeğimi evde yapıp yanımda taşıdım. Öyle öyle bir yolunu buldum.<br />
<br />
<b>Yaklaşık 3 aydır bitkisel besleniyorum.</b> Ara ara misafir olduğum evlerde ya da özel sofralarda istisnalarım oldu, yani birkaç kez içinde peynir ya da yumurta olduğunu bildiğim şeyleri tükettim. Üç aydır beslenmemin 95%i bitkisel. Pat diye çıktığım bu yolculuk bana çok iyi geldi, çok iyi hissettirdi:)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyvXjNDdW47_wVZqAxhIu_SyW3gvc7dMY59a4u-83QHik0fxLvFlk04f_j_L076v_SvAcSXMgOIPNwNuh7BYFryREn9AfQ8zlyOXuKchRCW5WDTX11Gv7SUio5YMUDQHIbNoHVYWnP-fjA/s1600/Snapseed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1574" data-original-width="1600" height="314" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyvXjNDdW47_wVZqAxhIu_SyW3gvc7dMY59a4u-83QHik0fxLvFlk04f_j_L076v_SvAcSXMgOIPNwNuh7BYFryREn9AfQ8zlyOXuKchRCW5WDTX11Gv7SUio5YMUDQHIbNoHVYWnP-fjA/s320/Snapseed.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bu beslenme biçimiyle birlikte evde daha çok yemek yapmaya başladım;)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Bu yolculukta neler deneyimledim, neler hissettim şöyle bir dönüp bakacak olursam;<br />
<br />
<br />
<ul>
<li><i>Ben zaten çok et tüketmiyorum, süt içmiyorum; zaten hayvansal gıda çok tüketmiyorum</i> derken, aslında bilerek ve bilmeyerek ne kadar çok hayvansal ürün tükettiğimi fark ettim! Ve dehşete düştüm. Bu süreçte beni en çok şaşırtan şey bu oldu. Bunun içinde şu var, aa şunda da peynir varmış, bu yumurtayla yapılıyormuş, buna tereyağ koyuyorlar di mi derken hiç düşünmeden bedenime ne kadar çok hayvansal gıda aldığımı gördüm. Etiket okumak, yediğin şeyin içeriğini yemeden evvel düşünmek-incelemek ve bilinçli seçim yapmak acayip iyi geldi!</li>
<li>İlk 2 haftada sırt ağrılarım hafifledi. <i>Bitkisel beslenmeyle ne alakası var ya </i>diye düşünüp araştırdım ve bingo! Özellikle süt ürünlerinin bedende ağrı yaptığını tüm dünya biliyormuş. Ben biraz geç öğrendim:) Zaman geçtikçe ağrılar epeyce azaldı. Bedenimdeki bir yükten kurtulmuş gibi hissediyorum.</li>
<li>Kesinlikle enerji düzeyim arttı! Kafamdaki sis dağıldı resmen. İlk haftadan itibaren acayip bir hafiflik ve netlik geldi. Bu hali, bu enerji düzeyimi çok sevdim:)</li>
<li>Cildim güzelleşti! :) Sivilcelerim ve lekelerim yatıştı. Daha parlak, daha aydınlık ve daha canlı bir cildim varmış gibi geliyor;)</li>
<li><i>Şunsuz bunsuz olmaz ya</i> dediğim şeylerin hepsinden <a href="https://sinmarin.blogspot.com/2015/12/vazgecmek-ya-da-vazgecmemek.html" target="_blank">vazgeçebilmiş</a> olmanın güzelliği var. Hepsi olmadan olur, artık biliyorum. Ve bu, yediğimin içtiğimin ötesinde kendimle ilişkimde güzel bir farkındalık oldu. </li>
<li>Hayvansal gıda endüstrisine daha az katkı sağladığımı hissetmek paha biçilemez! Henüz bu endüstrinin tamamen dışında kalmış değilim. bu konuda ne kadar yol alabileceğimi de bilmiyorum. Ancak bu endüstrinin ne kadar dışında kalabilirsek, ne kadar uzak olursak, ne kadar az tüketirsek o kadar iyi. Bunu biliyorum. Her geçen gün daha dikkatli olduğumu; seçimlerimle canlıların ve doğanın zarar görmesine daha az yol açtığımı hissetmek ümidimi artırıyor.</li>
<li>Bitkisel beslenmenin doğal bir sonucu olarak paketli gıdalarla da aram açıldı:) Tahmin edemediğim kadar çok şeyin içinde süt, süt tozu, peynir, yumurta ya da peyniraltı suyu var. Sürekli etiket okuyorum; etiketleri okudukça da hayvansal gıda olmasa bile bazen o kimyasallar ve şeker oranlarını görünce yavaşça elimden bırakıyorum. Bunun muazzam bir etkisi olduğunu söylememe gerek yok değil mi? ;)</li>
<li>Bu beslenme biçimiyle birlikte evde daha çok yemek yapmaya başladım! Her sabah kahvaltımı kendim hazırlıyor, o günkü programıma göre ihtiyacım olabilecek atıştırmalık ya da bazen öğünleri de yanımda taşıyorum. Evde pişirmek-ne yediğimi bilmek iyi hissettirdi:)</li>
</ul>
<div>
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc6HzrJ0Jyf_Y4tGdtUdDAYYdeD_y_flShz3-jWwrTjqnwH2g-lig7YyFhQh9N3N10yHSsk4e4b9gSAG6bAnPjyFtEL4IzPBvkWIA4coqq9r2hKZY_iGRZuKfBdyzaKa0TeQJ_REbmgYVW/s1600/IMG_9272.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1121" data-original-width="1600" height="224" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjc6HzrJ0Jyf_Y4tGdtUdDAYYdeD_y_flShz3-jWwrTjqnwH2g-lig7YyFhQh9N3N10yHSsk4e4b9gSAG6bAnPjyFtEL4IzPBvkWIA4coqq9r2hKZY_iGRZuKfBdyzaKa0TeQJ_REbmgYVW/s320/IMG_9272.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kendime böyle kahvaltılar hazırlıyorum;)</td></tr>
</tbody></table>
<div>
<br /></div>
<ul>
<li><b>Hiç mi zorluğu yok yahu derseniz olmaz olur mu, var! </b>En büyük zorluk, dışarıda iyi alternatif bulmak için çaba göstermek zorunda olmak. Genelde gittiğim yerlerde bulabildiğim tek şey patates kızartması oluyor. Ben severim, o ayrı; ama <b>karbonhidrata düşme ihtimali tehlikeli</b>. Yani bilinçli davranmaz, hazırlıklı olmazsa insan hamuru, ekmeği, patatesi falan abartabiliyor! Başta o batağa düşer gibi oldum; sonra buzluğa nohut, barbunya, mercimek stoklayıp kendime geldim!</li>
<li>Bir diğer ve büyük zorluk da <b>diğer insanlar</b>! Herhangi bir şeyi yemediğim ya da içeriğini sorduğum vakit yorumlar başlıyor. P<i>roteinsiz olmaz, bilmemkim böyle beslenirken şu hastalığa tutuldu, bunu da mı yemeyeceksin, abartılı değil mi, onda şu vitamin var, kalsiyumu nereden alıyorsun, doymazsın, peki ama b12, bu şundan daha sağlıklı ama ....</i> böyle ve daha fazla bir dolu yorum-daha doğrusu yargı- geliyor. Sanırım en çok bundan yoruluyorum. </li>
</ul>
<div>
Üç aylık bitkisel beslenme tecrübem bana çok şey öğretti ve kesinlikle iyi geldi! Yolun başında tahlillerimi yaptırdım, doktoruma danıştım ve almam gereken takviyeleri alarak yola devam ediyorum.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Şunu biliyorum, <b>herkesin bedeni, ihtiyaçları ve tercihleri farklı.</b> Herkes kendine en iyi geleni yapar;) Olur da bitkisel beslenmeyi denemek isteyip "şunsuz olmaz, bunsuz olmaz, nasıl olur acaba" diye tereddüt ediyorsanız, etmeyin; kesinlikle deneyin;)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-43105359514143457242020-01-13T12:54:00.002-08:002020-01-13T13:00:49.353-08:002020Yeni yıl ruhunu oldum olası çok sevmişimdir. Böyle bir hesap dökümü; nerede durduğunu anlama, yolunu, yönünü tekrar bir gözden geçirme vesilesi gibi geliyor. Her yıl sonu kendime kalır biraz sorgular, bazen yazar-çizer, bolca düşünürüm. Bu yıl da bir yeni yıl yazısı yazmak istemiştim aslında; ama ben yazamadan yıl bitti, 2020 son sürat başladı.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Bu sabah <a href="http://www.mugamag.com/2020/01/06/bu-sene/" target="_blank">Ege Muga'nın blogunu</a> okurken <i><b>kendini iyileştirirken kendine sorabileceğin sorular</b></i>a rastladım. Baktım bayağı cesur ve düşündürücü sorular; üstüne düşünmek istedim. hatta yazayım ben bunu dedim:) </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Soruları not edip bütün gün çantamda taşıdım. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Şimdi, vakit geceyarısına yaklaşırken, kendime ıhlamur demledim, içine biraz karanfil attım.</div>
<div>
Yazıyorum;)</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYlkz5XO7bW4TP1VogJYENkWvgJGd92v-XKnzbANv9WEyVXhNERpV3eQi-aoOUIYZGFYqgo0uds-ogn9mbxdIIVVJl3IQgH3OYbIekHM_0aO93IOGe0zkr4btUyxWMmks_n5DHuVRFOp31/s1600/BAD66652-6198-4A94-BF16-587E5196F982.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYlkz5XO7bW4TP1VogJYENkWvgJGd92v-XKnzbANv9WEyVXhNERpV3eQi-aoOUIYZGFYqgo0uds-ogn9mbxdIIVVJl3IQgH3OYbIekHM_0aO93IOGe0zkr4btUyxWMmks_n5DHuVRFOp31/s320/BAD66652-6198-4A94-BF16-587E5196F982.JPG" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<ul>
<li><span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"> geçtiğimiz yıl kendin hakkında ne öğrendin?</span></li>
</ul>
</div>
<div>
<span style="background-color: white;">Kendi <a href="https://sinmarin.blogspot.com/2019/05/iyi-olus-hali.html" target="_blank">iyi oluş halim</a> için sürekli çaba sarfetmem gerektiğini öğrendim-belki de yeniden hatırladım! Koşturmacalar, to-do'lar arasında savrulduğum dönemler oldu; sonra yine, iyi ki anımsadım kendi yolumda olmanın gücünü. İyi geldi. Kendi iyi oluş halim için aktif bir katılımcı olmam gerektiğini bir kez daha derinden hissettim.</span></div>
<div>
<span style="background-color: white;">Bir de bu yılın meselesi "kabul"dü benim için. En çok bunun üstüne çalıştım! </span></div>
<div>
<br style="box-sizing: border-box; caret-color: rgb(103, 103, 103); color: #676767; font-family: "Source Sans Pro"; font-size: 16px;" />
<ul>
<li><span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"> sence kendin üzerinde hangi konuda çalışmalısın?</span></li>
</ul>
<div>
<span style="color: #676767; font-family: "source sans pro";"><span style="caret-color: rgb(103, 103, 103);">Ooooo... Hayatta en sevdiğim şey galiba, kendi üstüme çalışmak! :)</span></span></div>
<div>
<span style="color: #676767; font-family: "source sans pro";"><span style="caret-color: rgb(103, 103, 103);">Kendimi durdurduğum, geri çekildiğim, içime kaçtığım vakitler oluyor. o anları çalışmak istiyorum. Böyle zamanlarda dışarıdan sevgi ve şefkat bekliyorum. bu yüzden belki de en çok <b>özşefkat</b> çalışmalıyım</span></span></div>
<div>
<br /></div>
<span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"></span><br />
<ul><span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;">
<li>kendinde en sevdiğin ve kaybetmek istemediğin yönün ne?</li>
</span></ul>
<span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;">
<div>
Kendimle meşguliyetim! Bir de güzel sofraları, dolu dolu yaşamayı ve paylaşmayı çok seviyorum:)</div>
<div>
<br /></div>
</span><span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"><ul>
<li>parayla ilişkin nasıl, düzeltebileceğin yanları var mı?</li>
</ul>
<div>
Kesinlikle! Çok kötüyüm o konuda. Daha evvel de<a href="https://sinmarin.blogspot.com/2017/03/less-is-more.html" target="_blank"> yazmıştım</a>, <b>bayat para sevmez bir insanım</b>. Parayla ilişkimi de gözden geçirmeliyim galiba. Biraz birikim yapsam ya da ne bileyim hesap kitap yapsam daha iyi olabilir. Ara ara girişimlerim oldu ama genel yaklaşımımı pek dönüştüremedi. Yol aldım ama daha gidecek epey mesafem var. </div>
<div>
<br /></div>
</span><br />
<ul>
<li><span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;">seni en çok ne sınırlıyor?</span></li>
</ul>
<span style="color: #676767; font-family: "source sans pro";"><span style="background-color: white; caret-color: rgb(103, 103, 103);">Kendim. Dışarıdan ithal ettiğim ve benim sandığım, sorgulamadığım kalıplar. Tüm o yargılar bazen öyle bir çöküyor ki tepeme, kalakalıyorum. Her seferinde bocalıyorum. Yine de ümitliyim; bir sürüsüyle yüzleştim, elbet yine yapabilirim;)</span></span></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"><br /></span></div>
<div>
<span style="background-color: white; color: #676767; font-family: "source sans pro"; font-size: 16px;"><br /></span></div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-20184541237797841992019-12-22T11:44:00.000-08:002019-12-22T11:44:30.617-08:00Nefes Terapisi DeneyimimGeçtiğimiz aylarda çok sevdiğim bir arkadaşım, kuzeninin nefes terapisi eğitimi aldığından ve birebir yaptıkları seanstan bahsetmişti. Malum bu mevzular son dönemde oldukça popüler ve bu durum bende hep bir "etkisi abartılıyor mu yaw, gerçek mi yani" endişesi oluşturuyor. Deneyimini anlatan arkadaşıma ise sonsuz güvenirim. Etkisinden, fark ettiklerinden bahsedince epeyce ilgimi çekti. <i>Vay be</i> dedim ve Ankara'da yaşayan kuzeninin bir sonraki ziyaretinde denemek istediğimi söyledim. Aradan epeyce vakit geçti. Bu sabah, gecikmiş ve uzamış bir pazar kahvaltısının son demlerinde aradı. "<i>Kuzenim geldi; istersen bir seans yapacak</i>." dedi. Elimdeki çay bardağını yavaşça yere bıraktım ve evden fırladım:)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdOtercWCpPHllgwIt6yOOu-6QCZoD7nQsIqAncGUrrdKC5XbJz88cgpF4aGzRYPhcXkZCe2XTA2agKlKWsbCgjKwOH82zCXtvyM-a1bE56UVrzeKtT3KPKhjwu3DNIXAhYt2_DLNiNav2/s1600/Ekran+Resmi+2019-12-22+21.51.05.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="598" data-original-width="613" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdOtercWCpPHllgwIt6yOOu-6QCZoD7nQsIqAncGUrrdKC5XbJz88cgpF4aGzRYPhcXkZCe2XTA2agKlKWsbCgjKwOH82zCXtvyM-a1bE56UVrzeKtT3KPKhjwu3DNIXAhYt2_DLNiNav2/s320/Ekran+Resmi+2019-12-22+21.51.05.png" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Arkadaşımın evine varınca önce biraz sohbet ettik. Nefes mevzusu, kuzeninin eğitimi, nefes seansında ne bekliyoruz üstüne konuştuk. Bir de niyetlerimizi paylaştık. Benim aklımda ve kalbimde, "kabul" vardı nicedir. Kabul eden bir halimi arıyorum, dedim. Ardından matları serip ve destekleyici olabilecek yastık, minder, battaniye gibi eşyaları yanımıza alıp yere uzandık. Çalışma boyunca hafif bir müzik eşlik etti. Kuzeni komutlarla, ara ara dokunarak ve bazen konuşarak yürüttü seansı. Uygulamanın en büyük farkı ağızdan nefes almak! Yani normalde burundan ve diyaframdan nefes almaya alışkınım; ağızdan, derin ve geniş nefes almak başta bayağı garip ve zorlayıcı geldi. Hatta bir süre alışamadım.<br />
<br />
Öncesinde çalışmanın zorlayıcı olabileceğini, zaman zaman rahatsız olabileceğim ve bedenimde hafif uyuşmalar hissedebileceğimi konuşmuştuk; o yüzden kendimi zorlayıp alışmaya gayret ettim:)<br />
<br />
Alıştıkça, denedikçe etileyici bir akışın içinde ilerledim. Çok zorlandım; bedenimdeki baskıyı farketmek ve uçuşan düşüncelerimle nefese odaklanabilmek hiç kolay değildi.<br />
<br />
Bir ara <i>yeter</i> deyip bırakmayı düşündüm. Ellerim uyuştu, zaman mefhumunun belirsiz olması canımı sıktı ve yapamayacağım dedim. Hatta içimde güçlü bir öfkenin uyandığını hayretle farkettim.<br />
O an, yalnızca o an'ın içinde kaldım. Ve gördüm:<br />
<br />
Nefesin bedenimde akmasına ve durmaya ve almaya ve deneyimi yaşamaya izin vermiyordum!<br />
<b><br /></b>
<b>İçimde, zihnimde; akışı engelleyen, kabulümü zorlayan o kadar çok düşünce, yargı ve duygu vardı ki sürekli ek çaba harcamam, bir şeyleri kontrol etmem ve yapmam gerekiyor sanıyordum.</b><br />
Bir kapı açıldı sanki önümde... O kapıya bakıp nefes almaya devam ettim.<br />
<br />
Birkaç kez, nefes verirken "Aaa" tonlamasıyla nefes verdik, yani aslında nefesimiz kesilinceye kadar aaaaaa diye bağırdık gibi düşünebilirsiniz:)<br />
<br />
Acayip iyi geldi!<br />
<br />
Nefesimin ne kadar uzun süre gittiğine şaşırarak boşalttım nefesimi. Ve nedense, <i><a href="https://www.ayrintiyayinlari.com.tr/kitap/kurtlarla-kosan-kadinlar/178" target="_blank">Kurtlarla Koşan Kadınlar </a> </i>düştü aklıma. İçimdeki vahşi kadını gördüm.<br />
<br />
Çok iyi geldi, kesinlikle!<br />
<br />
Bir ara da çılgınca gülmek istedim, hatta güldüm. Nasıl ve neden bilmiyorum; yani böyle farklı bir neşe kapladı içimi.<br />
<br />
Ardından, sonlara doğru, değişik bir meditasyon haline ulaştık. Bilinç ve bilinçaltı birbirine yaklaştı sanki; zaman kavramım değişti. Uykuda ama uyumadığım bir hal. Çok acayipti...<br />
<br />
<i>İstediğinizde gözlerinizi açabilirsiniz</i>, cümlesini duydum birden.<br />
<br />
Böyle sanki, saatlerdir uyumuşum gibi, inanılmaz dinlenmiş ve hafif bir şekilde doğruldum.<br />
<br />
Seanstaki hislerimiz ve farkettiklerimiz üstüne konuştuk biraz. Neler farkettiğimi anlatırken şaşırdığımı itiraf etmeliyim! Bu kadar kısa sürede kendi içimde böyle derin yol almak, beni sarstı.<br />
<br />
<i>Etkisi birkaç gün sürebilir,</i> diye uyardılar;)<br />
<br />
<b>Bir misafirliğe gitmişim de beyaz sabun kokulu çarşaflarda yatırmışlar beni ve her halimle kabul etmişler gibi bir hisle çıktım o evden</b>. Tabi bir de bir sonraki seansın tarihini konuşmuş olarak;)<br />
<br />
Biliyorum böyle deneyimler çok kişiye özel; ne kadar hazır, ne kadar açık ve istekli olduğumuza bağlı ve çalıştığımız insanlara göre çok değişebiliyor. Benim bu kısa ve ilk deneyimim oldukça etkiliydi. O yüzden yazmak, anlatmak ve paylaşmak istedim:)<br />
<br />
Bir sonraki seansı merakla bekliyorum;)<br />
<br />
<br />Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-8874933548202112762019-11-27T02:56:00.002-08:002019-11-27T02:57:56.396-08:00Röportaj<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie-1vt8Ey8_xb4QUFeClf7FMvtXcZC2konzlDflAoyDIjTc83H1Vllaod1DbMnh8u8BwJ5B49-O7_Vznh3antGCNjAQB1coXqPlk2C_Efcp-nPtk68rsLpGnP63zAiqwrOQkkBOpAVH1FQ/s1600/merveuzunblog.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie-1vt8Ey8_xb4QUFeClf7FMvtXcZC2konzlDflAoyDIjTc83H1Vllaod1DbMnh8u8BwJ5B49-O7_Vznh3antGCNjAQB1coXqPlk2C_Efcp-nPtk68rsLpGnP63zAiqwrOQkkBOpAVH1FQ/s320/merveuzunblog.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
Severek takip ettiğim ve üretkenliğini, enerjisini, kafasını sevdiğim sevgili <b><a href="http://kahveicermiyiz.blogspot.com/" target="_blank">Güneş</a></b>, yine yaratıcı bir projeye başladı! <b>Blogger'lar Kısa Röportajlar </b>serisinin 5. konuğu ben oldum:)<br />
<br />
Güneş'in soruları çok yaratıcıydı ve ben yanıtlarken çok keyif aldım. Umarım siz de okurken keyif alırsınız;)<br />
<br />
<br />
Okumak isteyenler için <a href="http://kahveicermiyiz.blogspot.com/2019/11/bloggerlar-ksa-roportajlar-5-merve-uzun.html" target="_blank">link</a>: <br />
<br />
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
<a href="http://kahveicermiyiz.blogspot.com/2019/11/bloggerlar-ksa-roportajlar-5-merve-uzun.html" target="_blank">Blogger'lar Kısa Röportajlar (5) | Merve Uzun</a></h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name">
</h3>
<br />Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-73556932744074122882019-07-10T08:20:00.001-07:002019-07-10T08:20:27.957-07:00Co-Active Koçluk Yolculuğum...Beş yıl kadar evveldi, şirketteki bir koçluk projesi kapsamında koçluk alabileceklerden biri oldum. 10 görüşme için yola çıktık koçumla, Neylan'la. Başlarken iş güç meseleleri, kariyer planları konuşacağız, büyük büyük laflar edeceğiz sanıyordum. Feci yanıldım. İlk görüşmemizden afallamış bir halde çıktım. Neylan, duru bir su gibi duruyordu karşımda; ben denize bakar gibi içime bakıyordum. İlk defa, durup kendime bakıyordum.<br />
<br />
Öğrendiklerimin, duyduklarımın, içselleştirdiklerimin ötesindekini, ben'i, özümdeki o bana ait bir şeyi arıyordum. Çok zorlandım.<br />
<br />
Dışarıdan bakıldığında, kişisel gelişim kitaplarıyla süslenen koçluk hikayelerindeki gibi toz pembe değildi benim deneyimim. Duvarlara tosladım, bocaladım, korktum, kaçtım... Acayip bir dönüşüm yaşadım. 10 görüşmenin ardı geldi, şirket sponsorluğunun dışında da Neylan'la görüşmeye, O'ndan koçluk almaya devam ettim. O kadar iyi geldi ki bana!<br />
<br />
Başka bir kadın çıktı içimden.<br />
<br />
O yaşıma dek kendi sesimi duymadığımı farkettim ben. Bütün ezberlerimi döktüm önüme, ayıkladım; hangisi gerçekten benim diye.<br />
<br />
Şaşırdım, üzüldüm, gurur duydum, hafifledim, zorlandım, açıldım, dağıldım, kendimle bir oldum...<br />
<br />
Koçluk sürecimi eski bir binayı yıkıp, önce bi' o taşların altında kalıp sonrasında da o taşlarla yepyeni, renkli ve bana ait bir ev yapmaya benzetiyorum hep. <b>Bana çok, çok, çok iyi geldi.</b><br />
Ve merak ettim. İçten içe popüler diye küçümsediğim koçluk denen şeyin nasıl bir şey olduğunu, Neylan'ın ne yapıp da bana bu denli iyi gelebildiğini, bu mevzununun ardını... Merakımı paylaştığımda koçum, bu işi araştırıp eğitimini alabileceğimi söyledi. Biraz araştırdım; fiyatlar ve zaman gözümü korkuttu. Eğitim alma fikrini rafa kaldırdım; ama ara ara hep gündeme geldi:)<br />
Belirli periyotlarla araştırdım, okullardan teklifler aldım, tanıdığım koçlara danıştım... Hep bir bahane ardına saklandım.<br />
<br />
Geçen sene ekim ayıydı; çok sevdiğim bir arkadaşımla, <b>Kübra</b>'yla çok güzel bir bahçede oturuyorduk. Sigarasını içerken ben yanıbaşımızdaki havuzun sularına bakıyordum. Kübra durdu ve "Ya Ceren var ya koçluk eğitimi aldı, çok memnun; sen de diyordun bir ara, niye yapmıyorsun?" diye sordu. Ceren aslında psikolog ve bu eğitimi alması hoşuma gitti. Ben de bir nefeste sıralamaya başladım "eğitimler çok pahalı, zamanım yok, hem biraz daha iş tecrübesi daha iyi, yaşlanayım biraz...vs." küt diye durdum. Bir şey oldu. Ben suya bakarken, kendimle göz göze geldim. Söylediğim her şeyin bahane olduğu dank etti kafama. Durdum.<br />
<br />
O masada otururken internetten bulduğum bütün koçluk okullarına mail attım; içerik, tarih, fiyat istedim. Bir sürü okulla yazıştım. Pazarlık yaptım, düşündüm taşındım.<br />
<br />
Ve hayatın önüme bıraktığı işaretleri takip edip <b>CTI</b>'daki <b>Co-Active Koçluk</b> programına kayıt yaptırdım. Böyle tek bir cümlede yazıyorum ama Ekim'den Şubat'a tam 4 ay sürdü karar verip kayıt yaptırmam:)<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4m1bPDaEREUQGAGC0NN5v0WXGJYh4zaM2dIrko7S5uDmsU2cS3lP5_gGO-HqHfdgPhKs_ctVgAp5B8Raffle318zvFvzrY2V7Aj18oNLUQCEk2UJltbti67l_YJUN64Dn4W4wpqkdP5Nw/s1600/IMG_5109.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4m1bPDaEREUQGAGC0NN5v0WXGJYh4zaM2dIrko7S5uDmsU2cS3lP5_gGO-HqHfdgPhKs_ctVgAp5B8Raffle318zvFvzrY2V7Aj18oNLUQCEk2UJltbti67l_YJUN64Dn4W4wpqkdP5Nw/s320/IMG_5109.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Mart'ta ilk modülle başladım <b>Co-Active modeli</b> öğrenmeye. Ve inanılmaz bir 6 ay yaşadım eğitim boyunca! :)<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimillQPiNA30AnlYM9pUU6ENQquFDFXsr2VjwxSj4Lhi2oQa1bx05IbzR01NYlizPSXsolPS81MLSpZ9l5pBLp30wRh9OjAedIS1GzuSUh-JSSGHekNMiJIcLTj1ztfZ76nGLgdWW8eZNo/s1600/co-active+model.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="520" data-original-width="685" height="242" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimillQPiNA30AnlYM9pUU6ENQquFDFXsr2VjwxSj4Lhi2oQa1bx05IbzR01NYlizPSXsolPS81MLSpZ9l5pBLp30wRh9OjAedIS1GzuSUh-JSSGHekNMiJIcLTj1ztfZ76nGLgdWW8eZNo/s320/co-active+model.png" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<br />
<b>Co-active koçluk</b> , <i>tüm insanları doğal olarak yaratıcı, tüm kaynaklara sahip ve bir bütün olarak ele alıyor.</i> Yani, modelin özü insanın "tamam" olduğuna dayanıyor. Hiçbir yargı, hiç bir düzeltme hali, üstten bakan bir tavrı falan yok. İnsana güvenen, koçluğu da herkeste var olan o tamamlığa, potansiyele erişmede bir yol arkadaşlığı olarak gören bir çerçeve sunuyor.<br />
<br />
Bu model ve içindeki akış beni o kadar etkiledi ki!<br />
6 aylık eğitimin her bir saatinden, gününden ve her modülden kafam ve kalbim açılmış olarak çıktım.<br />
<br />
Esnedim, zihnen ve gönülen genişlediğimi hissettim; bu eğitim beni büyüttü! :)<br />
<br />
Koçluk yaptım. Çalıştığım insanların içinden çıkan renkleri gördükçe büyülendim! Eşsiz bir keşif hali, hâz dolu ve baş döndürücü deneyimler yaşadım.<br />
<br />
Geçtiğimiz pazar günü, temel eğitimi tamamladım. <a href="https://sinmarin.blogspot.com/2019/07/slow-down.html" target="_blank">Yazmıştım</a>, hakikaten 2019'un en güzel günlerinden biriydi benim için.<br />
<br />
Eğitim bitti, sertifikamı aldım; bir çember kapandı ömrümde.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://www.instagram.com/merveuzun/" target="_blank"><img border="0" data-original-height="547" data-original-width="923" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaA4-Tsyv2q_5yqA2-KH5SfOlluIjVLPjs-LaT4mt12ljvZcrYDd1-za57pimpAuWc4Gs_0Zwf6t3x52KUt_lAP0tHhyphenhyphenqUDpsqTtfmRdOO_tydPPTtKQyntBZVC9CGqchtlw_opkpMRt1C/s640/Ekran+Resmi+2019-07-10+18.00.44.png" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Bugüne dek bir dolu eğitim ve sertifika aldım ama bu gerçekten çok başka! Çok emek verdim; epey zaman ve kaynak ayırdım. Şahane insanlarla tanıştım! :) Hevesle çalıştım.<br />
<br />
<b>Biliyorum, yol uzun; daha çok şey var öğrenecek. </b>Koçluk yapmaya hep devam edeceğim! :) Tökezlediğimde, korktuğumda ya da kaçacak olduğumda sırtımı birinci köşe taşına yaslayacağım:)<br />
<br />
Şimdi, <b>Bozburun</b>'da eğitimi <i>şimdilik</i> tamamlamış olmayı kutluyorum! :) Ve önümdeki adımları planlıyorum. O kadar çok şey var ki yapacak.... Hevesim, heyecanım, ve garip bir ışık var kalbimde.<br />
<br />
Hakikaten çok mutluyum:)<br />
<br />
Güzel şeyler olacak, biliyorum ;)<br />
<br />
<b>Siz de co-active koçluk deneyimini merak ederseniz yazın; tanışalım, konuşalım, yol arkadaşlığı yapalım;)</b><br />
<br />
<br />
<a href="mailto:merve-uzun@yandex.com" target="_blank">Merve</a><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-88205653015915117672019-07-08T09:47:00.000-07:002019-07-08T10:15:39.409-07:00Slow Down...Denizden çıktım. Saçlarım ıslak. Deniz tuzu, güneş kremi ve yaz kokusu var havada.<br />
Beyaz bir tişört giydim.<br />
Öyle, ferah ve dingin hissediyorum ki şu an...<br />
<br />
<b>Bozburun</b>'dayım. En çok sevdiğim köşelerden birinde. Daha evvel de <a href="https://sinmarin.blogspot.com/2017/08/bozburun.html" target="_blank">yazmıştım</a>. Ne zaman soluklanmak istesem, kendimi resetlemeye ihtiyaç duysam buraya kaçmak istiyorum. O kadar iyi geliyor ki Bozburun bana... Dinleniyorum, duruyorum, kendi sesimi dinleyip yenilendiğimi hissediyorum.<br />
<br />
Yine çok koştuğum bir dönemi geride bıraktım. Bir dolu şey vardı yapılacak, dolu dolu bir takvimle ve hep yetişmeye çalışarak geçti bu yılın ilk yarısı. Çok güzel şeyler oldu, güzel olmadığını düşündüğüm şeyler de oldu, epeyce doluydu:)<br />
<br />
Dün, benim için 2019'un en güzel günlerinden biriydi. <b><a href="https://coactive.com/about/what-is-coactive/" target="_blank">Co-active koçluk</a></b> eğitimini tamamlayıp sertifikamı aldım!:)<br />
<br />
Uzun uzun anlatmak istiyorum bu yolculuğumu. Şu an yalnızca keyfini çıkarıyorum; kendim için şahane bir şey yapmış olmanın, ufkumu ve kalbimi açan bir deneyim yaşamış olmanın ve çok emek verdiğim eğitimi tamamlamanın! ;)<br />
<br />
Bu sabah kahvesini hava yeni yeni aydınlanıyorken havalanında içtim, uçtum, yollara düştüm.<br />
<br />
Şimdi Bozburun'dayım.<br />
Yorgun ve huzurluyum.<br />
<br />
Duruyorum.<br />
<br />
Güneş, deniz, kuş sesleri başımı döndürüyor. Fonda Imany-Slow Down çalıyor. Tekrar tekrar dinliyorum...<br />
<br />
Yavaşlıyorum.<br />
Duruyorum.<br />
Hissediyorum.<br />
Işığı ve ışıltıyı duyumsuyorum.<br />
<br />
<br />
Anlatacağım, paylaşacağım, yazacağım; biliyorum.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/Xuz6n0a64XY/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/Xuz6n0a64XY?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
<br />Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com1Bozburun, Taşlıca, 48700 Marmaris/Muğla, Türkiye36.620201 28.08766000000002811.098166500000001 -13.220933999999971 62.1422355 69.396254000000027tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-45794762800737634772019-05-24T08:03:00.001-07:002019-05-24T22:57:09.062-07:00Berlin...Berlin'e ilk kez 6 yıl kadar evvel, tek başıma gitmiştim. Mevsim kıştı; çokça yürümüş, epey üşümüş ve Berlin'e aşık olmuştum! :)<br />
<br />
<br />
Daha oradayken tekrar gideceğimi biliyordum. Ama işte zaman uçtu, kur coştu, araya bir dolu şey girdi ve sevdiğim şehre ancak bu yıl tekrar gidebildim.<br />
<br />
Birikmiş millerimi harcayıp bilet aldım ve geçen hafta sırt çantalarımızla Berlin'e iki günlük bir kaçış yaptık! :)<br />
<br />
O kadar iyi geldi ki...<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAs2_Bf8yRRpV_5I0jIuHp52AjlYVu-z8rfuodFjgmFe-y-uPsHMPjb8l2lOrB2vvpBbqpPWZyV8z018qq21LVR0BpYw2uqAQFSxYuIBrt2t1ThMTQpDZknO35K4-sZt_CS5LSVnfytye6/s1600/berlin6.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="1512" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgAs2_Bf8yRRpV_5I0jIuHp52AjlYVu-z8rfuodFjgmFe-y-uPsHMPjb8l2lOrB2vvpBbqpPWZyV8z018qq21LVR0BpYw2uqAQFSxYuIBrt2t1ThMTQpDZknO35K4-sZt_CS5LSVnfytye6/s320/berlin6.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">East Side Gallery !:)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Şehrin enerjisi, özgürlük hissi, o rahatlık... Yolda olmak, sokaklarda kaygısızca yürümek, kafama estiği gibi gezmek, çok iyi geldi! :)<br />
<br />
Daha evvel pek çok müzeyi ve turistik yeri gördüğüm için bu kez sadece canımın istediği gibi gezdim. Cemal, ilk kez geldiği için belli başlı yerlere gittik elbette. Ama hiç kasmadık; yetişme ya da yapma çabası olmadan kafamıza estiği gibi dolaştık.<br />
<br />
Tarihi turistik yerlerden <b>Brandenburger Tor</b>'da başlayan turumuz <b><a href="https://www.museumsportal-berlin.de/en/museums/denkmal-fur-die-ermordeten-juden-europas-ort-der-information/" target="_blank">The Holocaust Memorial</a></b>'la devam etti. Ki bu anıt beni Berlin'de en çok etkileyen yer sanırım. Çok güçlü bir mesajı, acayip bir etkisi var bende. O dev sütunların arasında dolanırken çok şey düşündüm.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoNoPayORWB6ndBOqNflQEZ3QIaTXELi1TdkuDfyDngMhO-RCcgoG2nQxRe1srb9xpgk_VYggF3NUr3ipdI9bfgfka3E5H7cR3KfXDOUtayMXwhCSNRCbhMOgX1nEKnjJP7E8K3eRGvWFJ/s1600/berlin10.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="1512" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoNoPayORWB6ndBOqNflQEZ3QIaTXELi1TdkuDfyDngMhO-RCcgoG2nQxRe1srb9xpgk_VYggF3NUr3ipdI9bfgfka3E5H7cR3KfXDOUtayMXwhCSNRCbhMOgX1nEKnjJP7E8K3eRGvWFJ/s320/berlin10.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">The Holocaust Memorial</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Sonra Kreuzberg tarafına <a href="https://www.tripadvisor.com.tr/Restaurant_Review-g187323-d947082-Reviews-Burgermeister-Berlin.html" target="_blank">Burgermeister</a>'a gittik. Hamburgeri leziz, fiyatlar makul, tam bir sokak lezzeti. Fakat bayağı kuyruk oluyor önünde, kalabalığı göze almak lazım;)<br />
<br />
Kalabalık demişken, Berlin'de gördüğüm en kalabalık yer müze kuyruğu falan değil yine Kreuzberg'deki <a href="https://www.tripadvisor.com.tr/Restaurant_Review-g187323-d1341041-Reviews-Mustafa_s_Gemuese_Kebab-Berlin.html" target="_blank"><b><i>Mustafa's Gemüse Kebab</i></b></a>'daki tavuk döner kuyruğu idi! Hakikaten akıllara zarar:)<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCLv2kbcr1_bTvwtsB3xVdbipNTkod2n-Onu8wd4R-7aLWNSvVYeKEnRS8A9w-8QWy_uweA-nu47dRT_4Rn9-BMxv3Q8aZRfwA1-jFa6bMot2GitE6_vwhs5VOQHfs2K89_DrNNpwZCjwy/s1600/berlin8.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="1512" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCLv2kbcr1_bTvwtsB3xVdbipNTkod2n-Onu8wd4R-7aLWNSvVYeKEnRS8A9w-8QWy_uweA-nu47dRT_4Rn9-BMxv3Q8aZRfwA1-jFa6bMot2GitE6_vwhs5VOQHfs2K89_DrNNpwZCjwy/s320/berlin8.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b>The Barn, şahane bir üçüncü dalga kahveci! :)</b></td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
<a href="https://www.tripadvisor.com.tr/Restaurant_Review-g187323-d5818217-Reviews-The_BARN_Roastery-Berlin.html" target="_blank"><b>The Barn'</b></a>da kahve içtik. Kahveleri leziz! İki paket kapıp getirdim.<br />
Dedim ya biz Berlin'de bayağı kafamıza göre takıldık. İki günde 50bin adım atmışız! Çılgınca yürüdük, canımızın çektiği sokaklara daldık. Ara ara soluklandık.<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9noIBHFJo872e6gKCnLcPWI3UXo62ISoHeF2_Et8_Pwd0m5aKf_zzUyAVTjws5YQsiY__5zlpYDPrjQh1OwAdPBkB8T7D4sGUgQrTC_-KmCaema-vpNKnGiVuoZqYpedLDD5pL6xAmfZU/s1600/berlin2.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="1512" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9noIBHFJo872e6gKCnLcPWI3UXo62ISoHeF2_Et8_Pwd0m5aKf_zzUyAVTjws5YQsiY__5zlpYDPrjQh1OwAdPBkB8T7D4sGUgQrTC_-KmCaema-vpNKnGiVuoZqYpedLDD5pL6xAmfZU/s320/berlin2.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Tiergarten...</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<b>Tiergarten</b>'da yayıldık, şehrin göbeğindeki o kocaman parkta yeşile doyduk. Pazar sabahı meşhur bit pazarlarından, <i><b>flohmarkt</b></i>'lardan birine gittik.<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEJvpvCpK9dUurF27xUrffUnhvDfvfpFOkPEvZ_9PlwTOrr8P3LjXuUNJl5ihVJ6o8OdFsi_kvnAFhlVnQgo0JU54HZdLS5r2yQjD0hX6W-DWOtoXwwsOSTuQlzNNLVi-n6dkzO7ijuOPu/s1600/berlin5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="1512" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEJvpvCpK9dUurF27xUrffUnhvDfvfpFOkPEvZ_9PlwTOrr8P3LjXuUNJl5ihVJ6o8OdFsi_kvnAFhlVnQgo0JU54HZdLS5r2yQjD0hX6W-DWOtoXwwsOSTuQlzNNLVi-n6dkzO7ijuOPu/s320/berlin5.jpg" width="320" /> </a></td><td style="text-align: center;"></td><td style="text-align: center;"></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Flohmarkt...</td></tr>
</tbody></table>
Berlin bana şu iki günde de bir kez daha çok iyi geldi! :)<br />
<br />
Yine gideceğim, biliyorum;)<br />
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8wq5XC7_N7UdDh7egILiqKyeRPYnK_17wIdQiDBtxTDyHUr5snqcP_y0bRvix7FKuTgqnXlnV2TF5admNNuUK96aD3CokTbdBwsMdKp0tGuPB36gFbflgBFuAJlexwKyjYxeG6-vHx44E/s1600/berlin3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1512" data-original-width="1512" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi8wq5XC7_N7UdDh7egILiqKyeRPYnK_17wIdQiDBtxTDyHUr5snqcP_y0bRvix7FKuTgqnXlnV2TF5admNNuUK96aD3CokTbdBwsMdKp0tGuPB36gFbflgBFuAJlexwKyjYxeG6-vHx44E/s320/berlin3.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-35709617145506492172019-05-10T04:10:00.001-07:002019-05-10T08:42:19.852-07:00İyi Oluş Hâli..."<i><b>Kendi iyi oluş halimiz için aktif bir katılımcı olmamız gerekiyor.</b></i>" dedi dün akşam katıldığım <b>Mindfulness</b> oturumunda <a href="http://franklincovey.com.tr/home/fasilitatorlerimiz/kivilcim-kiran-gen/" target="_blank">eğitmen</a>. Birinin sözüymüş; kimin sözü olduğu kalmadı aklımda. Ama cümle mıh gibi içimde dün akşamdan bu yana. Yazdım, unutmayayım diye. Defalarca okudum. Sanki şuncacık, <b>şu kısacık cümle bir kapı da ben de o kapının eşiğindeymişim gibi hissettim. </b>Evet, galiba tam olarak bir kapı eşiğindeymiş gibi hissettim.<br />
<br />
Ne var o kapının ardında, dersen <i>kendi iyi oluş halim</i> var. O hâli düşünüyorum nicedir; nasıldı diye hatırlamaya çalışıyorum. Benim en iyi halim nasıl, nasıl oluyorum o halimde; neler yapıyorum, nasıl hissediyorum, nasıl davranıyorum... O hali, biliyorum evet. Ve en iyi hissettiğim versiyonuma daha yakından bakmaya, onu anımsamaya gayret ediyorum.<br />
Yoğun bir çaba gerektiriyor. Zira kolay değil; hayatın hay huyu, soluksuz telaşlar, koşturmacalar, dışarıdan gelen dalgalar, öğretiler, başkaları, ezberler, yargılar, boşluklar... Bir dolu vazgeçirici var içimde ve dışımda. Şimdi, farkediyorum ki epeydir beni caydıranlara kulak vermişim. Zorunlulukları, başkalarından duyduklarımı, bana ait olmayanları önceliklendirmişim. Öyle öyle uzaklaşmışım kendi iyi oluş halimden; bana uzak, bana kötü hissettiren bir yerlere gitmişim. Bir süredir savrulmuş, kaybolmuş, yetersiz hissetmem, ondanmış.<br />
<br />
Cümleyi duyunca, kendi iyi oluş halimle birlikte bir şeyi daha duyumsadım içimde güçlü bir şekilde. İçimde bir şeyi hatırladım. <b>O aktif katılımcı olma durumumu</b>. Katılmayı bırakmışım, meğer. Kendi iyi oluş halimi yaratan şeyleri kendi seçimlerimle, kendi irademle, kendi gerçeklerimle oluşturduğumu unutmuşum!<br />
<br />
Nasıl dank etti kafama!<br />
<br />
<b>Hah, dedim, işte bu...</b> Kendi hayatıma katılmayı hatırlamalıyım. Ben seçiyorum, ben oluyor ya da ben yapıyorum. Savrulan, günü kurtaran, başkalarının sesiyle susan değil de <b>anlatan, üreten, yaşayan olmayı seçiyorum.</b><br />
<br />
Öyle iyi geldi ki... Ömrümün bir yerinde o en iyi halimle tanışmış olmak, onu hatırlamak, onu bugüne taşıyabileceğimi hissetmek. <i>O dediğimin, aslında ben olduğumu, duyumsamak.</i><br />
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnXzgUWJMCyRq4B5RoV43ptutOHPaPbMSTn4RG7tfzUB1JuHoozX26yg6nDlu3grlhdoDw_2FbCDsa-p1XVSG9ZpJTawrknAXbLs6r9lqPCg2Vm7odjZLeYbMethyFATXOlMD4wBT9xyOA/s1600/hallstatt+gezi+blog+me.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnXzgUWJMCyRq4B5RoV43ptutOHPaPbMSTn4RG7tfzUB1JuHoozX26yg6nDlu3grlhdoDw_2FbCDsa-p1XVSG9ZpJTawrknAXbLs6r9lqPCg2Vm7odjZLeYbMethyFATXOlMD4wBT9xyOA/s320/hallstatt+gezi+blog+me.JPG" width="320" /></a></div>
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<br />
Cümleyi yazdım. O akşam nasibimi almış gibi hissettim. Tamam dedim, bugün buradan aldım alacağımı. Başka bir şeye ihtiyacım var. Eğitimin yarısında çıktım. Arkadaşlarımın yanına gittim. İçtenlikle, kızkardeşlikle, sohbetle sarmalandım.<br />
<br />
Nasıl iyi geldi o enerji... Çok yorgundum, çok karışıktım, çok acayiptim. Ama garip bir biçimde iyileşmekte olduğumu hissettim.<br />
<br />
Bu sabah kalktım, bu sene attığım en güzel adımlardan biri olan <a href="https://coactive.com/" target="_blank">koçluk eğitimi</a>nin üçüncü modülüne geldim. <b>Denge</b> modülü. Sabahtan bu yana içimde bir şeyler uyanıyor yine.<br />
Ki bir ara uzun uzun yazmak istiyorum; kendi koçluk alma deneyimimi, bu eğitime nasıl başladığımı, co-active modeli, eğitimi...<br />
<br />
Şimdi, eğitim arasında sakin bir köşe buldum kendime. Ağaçların altında oturdum bu yazıyı yazıyorum.<br />
<br />
Çünkü, yazmak bana hep iyi hissettiriyor. En iyi halimde, yazan bir kadın görüyorum; yazan, anlatan, paylaşan...<br />
<br />
En iyi versiyonumun içinde neler olduğunu düşünmek kesinlikle enerjimi yükseltiyor. Gözlerimi kapatıp o halimi hatırlıyorum. Ve o hâl için, katılımcı olmayı seçiyorum. Şimdi. Burada.<br />
<br />
Yazıyorum....<br />
<br />
:)Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-38196676888359035122019-04-21T12:06:00.002-07:002019-04-21T12:06:58.578-07:0032...<div style="text-align: center;">
21 Nisan.</div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
Bugün benim doğum günüm.</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1gthj4ldrlWBv8RDdhBdccvm9e2uJZJBP3W1-_PV4O09HGnqNKfBdq2vN8rHUbo55SxVusZPmkcoAyTfA-kkhJheSUJeQETxmdomM-6N50QI7Aenm0ZTiIkwL_emLy_IGsu_87VUKv2pc/s1600/.albumtemp.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1gthj4ldrlWBv8RDdhBdccvm9e2uJZJBP3W1-_PV4O09HGnqNKfBdq2vN8rHUbo55SxVusZPmkcoAyTfA-kkhJheSUJeQETxmdomM-6N50QI7Aenm0ZTiIkwL_emLy_IGsu_87VUKv2pc/s320/.albumtemp.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
32 yaşımı doldurdum. Böyle söyleyince çok yaşlanmış hissediyorum. 20'ler ne ara bitti de 30'lar başladı, ben hiç anlamadım.<br />
<br />
Bir noktadan sonra zaman hızlanıyor sanki. Her şey baş döndürücü bir hızla akıp gidiyor. Hesap tutmuyor günler. Ara ara dönüp ardıma, bazen de önüme bakıyorum. Neredeyim, ne yapıyorum, nasıl yol alıyorum sorularını soruyorum kendime.<br />
<br />
Yeni yaşıma bir hastane odasında, refakatçi koltuğunda girdim. Nasıl bir yıldı benim için diye düşündüm uykuyla uyanıklık arasında.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Geride bıraktığım yaşın duygusu "sıkışıklık" olur sanırım. Bu yaşım dolu dolu geçti. Sıkışıktı. Çoğu zaman ajandamın içinde, to-do listemin maddeleri arasında ve neredeyse sürekli vakitten yana sıkışmış hissettim; kimi zaman maddi kaynaklarımı nasıl yöneteceğimi bilemedim. Enerjim, yapmak istediklerim, zamanım, beklentiler ve içimden gelenler arasında bocaladım pek çok kez.<br />
<br />
Bir de anladım, kimse dışarıdan göründüğü gibi değil; kimsenin hayatı uzaktan gördüklerimizden ve varsaydıklarımızdan ibaret değil.<br />
<br />
O yüzden en çok kendi içime, sonra da etrafımdakilerin derinine varsaymadan, bilmeden, yalnızca merak ederek bakmaya niyetlendim 31 yaşımda. Öyle muazzam bir kapı açtı ki bu bakış, kalbimde...<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9zXR6HIM_rGzRoLjymoTIE-1jjCiz457e4SI755_Vj7jC0Gv7Es6781g4S-l9N4OK_68pIT-e49jAQ9hD2Iaz7gLdT609lZMz15Dw8dGRowP93p2vsf-f4gJi2xbe0K_Yr5vhrKl9Qt0R/s1600/.albumtemp.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi9zXR6HIM_rGzRoLjymoTIE-1jjCiz457e4SI755_Vj7jC0Gv7Es6781g4S-l9N4OK_68pIT-e49jAQ9hD2Iaz7gLdT609lZMz15Dw8dGRowP93p2vsf-f4gJi2xbe0K_Yr5vhrKl9Qt0R/s320/.albumtemp.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kalabalık sofralar, kutlamalar ve dostlar, şükür ki vardı bu yaşımda da! :)</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<br />
Evet, bir dolu şey yaptım. Şahane adımlar attım. Daha evvelki yaşlarımda hiç denemediğim yepyeni şeylerin peşinden gittim. Sevdiklerimle kalabalık sofralarda buluştum. Kendimle hasbihal ettim. Yürüyüşler yaptım, eğitimler aldım, eşyalarımı azalttım; bir dolu güzelliği çoğalttım. İçime sine sine, kendime vakit ayırarak ve dilediğimce yaşadım.<br />
<br />
<br />
Ve bunlarla beraber taşıdım o sıkışmışlık hissini. Dedim ya bazen bocaladım, bazen çuvalladım. Dağıldım, kayboldum, durdum.<br />
<br />
Şimdi, yeni bir yaşın eşiğindeyken, ferahlık diliyorum kendime. Yine bir dolu şey yapacağım, aklımda planlar, seyahatler ve listeler var. Bu yaşımda ne yaparsam ferah ferah, hafif adımlarla ve rahatça yapayım istiyorum! Kaynaklarımı daha etkin, daha sağlıklı kullanmaya kararlıyım. Ve elbette, kendime daha iyi bakmak istiyorum.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3zrIePX3OxJ8wgtN4t6XF5a6nw3Xi-wTHmSD1ntUmqchcxkGrVz_4ncx0bX4s-2x1lHexNxW21CjtyF6X1w-uKZFIH7TNehbhdWNgEY5gp8Jt5pTlQDb9sdStsHhRSRSP07PD2XW0ilK2/s1600/.albumtemp.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3zrIePX3OxJ8wgtN4t6XF5a6nw3Xi-wTHmSD1ntUmqchcxkGrVz_4ncx0bX4s-2x1lHexNxW21CjtyF6X1w-uKZFIH7TNehbhdWNgEY5gp8Jt5pTlQDb9sdStsHhRSRSP07PD2XW0ilK2/s320/.albumtemp.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
Daha çok yeşil istiyorum bir de! doğada olmak, yeşile bakmak, toprağa basmak o kadar iyi geliyor ki ruhuma... Doğadaki halime daha çok kavuşacağım yeni yaşımda.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggTxei8ggS0cH0lb-HZDhKScK-r5pHYsY8J8wAAVPPyaLzAMI8diS0CLRMyfvGv36YxGa2C0e7WvlZQpuDZRLgo2_bn967EK9m89PwfjqT73fTKxpIPwC-MVKKTiB9BKJlX3Wzx-_dng-M/s1600/.albumtemp.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEggTxei8ggS0cH0lb-HZDhKScK-r5pHYsY8J8wAAVPPyaLzAMI8diS0CLRMyfvGv36YxGa2C0e7WvlZQpuDZRLgo2_bn967EK9m89PwfjqT73fTKxpIPwC-MVKKTiB9BKJlX3Wzx-_dng-M/s320/.albumtemp.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Bir de benimle aynı gün doğan sevgilim, doğum günümü paylaştığım adam var. İyi ki yanımda, iyi ki var. Bu yıl, kıymetini daha çok anladım galiba... Ne değerliymiş başımı yasladığım omzu, ne denli eşsizmiş o uzattığı el... bolca şükrettim geride bıraktım yaşımda, varlığına. Yeni yaşımızda da birbirimize daha çok vakit ayıralım istiyorum! :)<br />
<br />
Böyle işte...<br />
<br />
Mutlu yıllar! :)<br />
<br />
<br />Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-37997442103015475142019-02-17T01:55:00.001-08:002019-02-17T01:56:17.762-08:00Sabah...Penceremizin önünde bir ceviz ağacı var; mevsimleri o ağacın dallarından takip ediyorum ben. Baharda yemyeşil coşuyor, sonra yavaş yavaş yapraklarını döküyor. Şimdi kupkuru dalları mesela, aralarından Boğaz'ın suları görünüyor.<br />
<br />
Sabah camdan baktım uzun uzun. Ceviz ağacını, vakti, geçirdiğimiz ve içinden geçmekte olduğumuz mevsimleri düşündüm. İçime daldım.<br />
<br />
Bu aralar kaybolmuş hissediyorum. Ve yaşlanmış; yaş almış, yorulmuş. Ve yalnız. Ama bu yorgunluk ve yalnızlık, böyle tam anlatabileceğim ve hatta anlayabildiğim türden değil. Sanki ilk defa karşılaştığım biri gibi...<br />
<br />
Hala bazen soluksuzca koşturuyorum. Sevgilim, ailem, arkadaşlarım... Etkinlikler, planlar, kalabalık sofralar, dolu dolu ajandam... Ben tüm bunların arasından sanki bir suyun kıyısında oturmuş da akan suyu izlermiş gibi geçiyorum. Her şeyin dışındaymışım gibi geliyor bazen; ve birbirimize değmeden, dokunmadan yaşadığımızı seziyorum bir süredir.<br />
<br />
Dün sabah, üniversiteden arkadaşlarımızla çok sevdiğim kalabalık bir arkadaş grubuyla, birimizin evinde kahvaltıdaydık. Sesler, koşturmacalar, boşalan ve dolan çay bardakları arasında hiçbir şeyin "<i>eskisi gibi</i>" olmadığını düşündüm bir an. Yani, işlerden, çocuklardan, hastalıklardan, tanıdıklara dair haberlerden, gündelik bir ton dertten bahsederken niyeyse hep bir mesafede kalıyormuşuz birbirimize gibi hissettim. Ki o masadaki herkes hakikaten kendimi güçlü bağlarla bağlı hissettiğim insanlar. ama nedense, ve içimi buruk bırakan bir şekilde, eski hevesli hallerimiz, kalbimizi sınırsızca ve sorgusuzca açtığımız haller yoktu. Krediler, ülke meseleleri, şakalar, çocuklar, iş teklifleri, evler, eşyalar, aileler... bir dolu şeyin arasında kalbimizden geçenlere, hayallerimize, coşkumuza, tutkumuza, heyecanımıza, "öz"ümüze dair bir şey bulamadım. Kaybolmuş hissettim.<br />
<br />
Kendime sordum. Niye böyle oluyoruz? Yetişkin olmak mı bu, yaşlanmak mı?<br />
<br />
Ben, en başta kendim, neden daha az açar oldum kalbimi? Sohbetlerim, yazdıklarım, paylaştıklarım neden azaldı? Bir dolu şeyi, niye yalnızca kendime saklıyorum da kimselere anlatmıyorum?<br />
<br />
Herkes için mi böyle bu? <b>Vakit geçtikçe kendine mi kaçıyor insan?</b> Büyümek böyle bir şey mi?<br />
<br />
Bir dolu soru üşüştü zihnime.<br />
<br />
Cemal'e sorayım dedim. "<i>Sana evde olmak iyi gelmiyor.</i>" dedi, güldü.<br />
<br />
Öyle belki. Grip vurmuşken, neredeyse dört gündür evin dışında durduğum tek yer o kahvaltı masasıydı.<br />
<br />
Haklı belki de... Hastalık, alışık olmadığım biçimde evde yatmak, günün akışını pencereden seyretmek iyi gelmiyor belki bana...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB7Eig8-qCR2H4VGevwQ_UmKRjlA7Xjd5qGpNHNkmiyw4vHBtHELKvujgN876oT2ABFdS5y2ZUSi745zWIB_pctAZUMiDPbUUSCvhCL7LUhUuEOWNzsCO_kcNmteeCpvyfC6IOJ2X083l7/s1600/.albumtemp+14.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhB7Eig8-qCR2H4VGevwQ_UmKRjlA7Xjd5qGpNHNkmiyw4vHBtHELKvujgN876oT2ABFdS5y2ZUSi745zWIB_pctAZUMiDPbUUSCvhCL7LUhUuEOWNzsCO_kcNmteeCpvyfC6IOJ2X083l7/s320/.albumtemp+14.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Ceviz ağacının kuru dalları arasından boğazın suları ışıldıyor, uzakta. Ben bir kahve yaptım. Bir de kek çırptım. Fırındaki kekin kokusu, kahveye karışıyor. İçim karmakarışık, evi toplayayım bari.<br />
<br />
<b>Eda Baba</b>'nın yeni albümü çıkmış. Uyandığımdan beri dört kez falan baştan çalıyor sanırım.<br />
<br />
<i>"Hayat bir masal kadar kısa,</i><br />
<i>neden hep meyil yas'a?"</i><br />
<i><br /></i>
Diyor şarkıda.<br />
<br />
Yas değil de, yaş galiba bunlar...<br />
<br />
Yürüdüğümüz yollar, geride bıraktığımız haller, değişen ve dönüşen ben'lerimiz; aldığımız yaşlar işte.<br />
<br />
Yaşlanıyoruz belki, sahiden.<br />
<br />
Yaşlandım belki, bu sabah.<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/f5CqL_99FYQ/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/f5CqL_99FYQ?feature=player_embedded" width="320"></iframe></div>
<br />
<br />
<br />Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-38174047992658718942018-11-23T06:28:00.001-08:002019-02-17T22:53:58.329-08:00Hakikat, Elbet Bir Gün...Beni çok etkileyen, kafamı açan, kalbime dokunan bir oyun
seyrettim!<br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">“Bütün normallerin değiştiği, değerlerin alt üst olduğu 'uzak' bir ülke..</i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Hakikat, Elbet Bir Gün</i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">yerel bir masumun, bir gün hepimizin cebinden çıkması muhtemel o son
mektubunun hikayesi..</i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">Distopik bir masal..”</i></div>
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Yazıyordu tanıtım metninde. Önce <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">distopik</i></b> olması ilgimi
çekti; ardından oyun metninin 2017 yılı <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Cevdet
Kudret Edebiyat Ödülü</b> almış olması ve oyuncu kadrosu, “<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Bu oyunu seyretmeliyim!</b>” dedirtti. En yakın tarihe bilet aldım; çok
fazla yorum okumadan gittim izlemeye. Baba Sahne’de koltuğuma oturup oyunun
başlamasını beklerken, sahnedeki o yabancılaştırıcı etki zihnime nüfuz etmeye
başlamıştı. Sahnedeki her şeyin üstünü örten ve bulanık haliyle her yanı “<i style="mso-bidi-font-style: normal;">renksizleştiren</i>” kocaman perde, sıkı bir
hikayenin girizgahı gibiydi.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRka3MSXq-5jZ57D9-ndg2Ie3wRWCz5N7PWlrsG9Fn5QF1QfF8YT9pF1oLyrhvGMUOqmEQfIMexJjYcf21SMcL8x_W-bpUKCHrLsSl0wWYNfUReqJRUwWjCoJ5EiZ0KuFZB-4UjCdzREFi/s1600/hakikat+elbet+bir+g%25C3%25BCn+afi%25C5%259F.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="500" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiRka3MSXq-5jZ57D9-ndg2Ie3wRWCz5N7PWlrsG9Fn5QF1QfF8YT9pF1oLyrhvGMUOqmEQfIMexJjYcf21SMcL8x_W-bpUKCHrLsSl0wWYNfUReqJRUwWjCoJ5EiZ0KuFZB-4UjCdzREFi/s320/hakikat+elbet+bir+g%25C3%25BCn+afi%25C5%259F.jpg" width="228" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Oyun başladı. İlk 10-15 dakika zihnim bulandı; kafamda oturmadı
parçalar, anlamadım hatta, hikayenin içine giremeyince ufak bir hayal kırıklığı
yaşadım. Sonra yavaş yavaş, incelikli bir kurguyla birleşmeye ve akmaya başladı
her şey. O ilk burukluğun ardı, hayranlık uyandırıcı, zihin açıcı bir reji, hiç
düşmeyen bir tempo ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;">vay be dedirten</i></b> performanslarla
devam etti! <span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Hakikat, Elbet Bir
Gün</b> <a href="https://www.tiyatrod22.com/" target="_blank"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Tiyatro D22</b></a>’nin yeni oyunu.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Maskelerle, müzikle, olabildiğince hareketli ve eğlenceli
bir şekilde anlatılan bir distopya. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Çok
yakından, tanıdık bir yerden bakıp bir o kadar da evrensel bir üslupla anlatmışlar
baskıcı rejimlerin insanlara, şehirlere ve toplumlara neler ettiğini. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Asla kör göze parmak sokmadan, didaktik bir
ciddiyetle değil de <i style="mso-bidi-font-style: normal;">şiirsel bir incelikle</i>
resmetmişler içinden geçtiklerimizi</b>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSChym5xXhUu8w9nE83K_GKT28prph9ffZYhxA9EDjlz8y1nrxBtqejmHvDbcB_p6MQvXC3jhyphenhyphenMYubYjkemLGF4Z_LWNAgMtM25Hnf1l-vkwoVBu9eSizTeAUqKAp0qkVv1DUuXJGv9NTN/s1600/hakikat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1024" data-original-width="1024" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSChym5xXhUu8w9nE83K_GKT28prph9ffZYhxA9EDjlz8y1nrxBtqejmHvDbcB_p6MQvXC3jhyphenhyphenMYubYjkemLGF4Z_LWNAgMtM25Hnf1l-vkwoVBu9eSizTeAUqKAp0qkVv1DUuXJGv9NTN/s320/hakikat.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Burada metnin gücünden bahsetmem gerekir sanırım. Uzun
zamandır seyrettiğim, sahnelenen en iyi yerli metin; <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Hakikat, Elbet Bir Gün</b>. Bazı cümlelerin altını çizmek, bazılarını aklımda
tutmak istedim seyrederken. Oyundan çıktığımda oyunu okumak için çok güçlü bir
istek duyuyordum. Hala, oyunu okuyabilmeyi çok istiyorum. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Dilerim, bu metin yayınlanır. Biz de doya doya ve döne döne okuruz.</b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Elbette metni, çok iyi anlatan oyuncuların elinde bu denli
güçlenmiş <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">prenses balığının, sokakların,
kargaların, ağaçların, mahallelerin, ayçiçeklerinin ve insanların hikayesi</b>.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Seda Türkmen’i <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Cambazın
Cenazesi</i> ve <i style="mso-bidi-font-style: normal;">İstila</i>’da seyredip
hayran kalmıştım. Burada da döktürmüş. <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Berkay
Ateş</b>, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Can Kulan</b> ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Emir Çubukçu</b>, üçü de –utanarak söylüyorum
ki- ilk kez seyrettiğim oyuncular; üçünün ayrı ayrı performansları ve bir arada
yarattıkları sinerji muazzamdı. Özellikle Berkay Ateş’in <i style="mso-bidi-font-style: normal;">prenses balığı ve baba sahneleri</i> olağanüstüydü. Hala aklımda, hala
zihnimde. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Oyunun benim için sürprizi ise <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Gizem
Erdem</b> oldu. Ne oynasa seyrederim bundan sonra, diyerek çıktım salondan. Bir
<i style="mso-bidi-font-style: normal;">köpek sahnesi</i> var ki, bütün oyunculuk
öğrencileri izlesin isterim. O nasıl bir oynamaktır…</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7T-NvcgX3fwo7CMkNWmBOkxxg6zQhGgLCe2tqqrAW7leKqpH2-CR_raorad0nRXzPx-qQSrHcOrlQOgnJKrB1fznojkyKlEWsuk5KP58tv4gWJiAOfxS3ejzJdpwUk1lJa6Jd3fqHLGj-/s1600/hakikat-elbet-bir-gun-12927.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7T-NvcgX3fwo7CMkNWmBOkxxg6zQhGgLCe2tqqrAW7leKqpH2-CR_raorad0nRXzPx-qQSrHcOrlQOgnJKrB1fznojkyKlEWsuk5KP58tv4gWJiAOfxS3ejzJdpwUk1lJa6Jd3fqHLGj-/s320/hakikat-elbet-bir-gun-12927.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
Ben, Hakikat Elbet Bir Gün’den çok etkilendim.
<b>Anlattığından, anlatış biçiminden, anlatıcılarından… Hepsinden ayrı ayrı bir
şeyler düştü payıma.</b> İzlediğim günden beri, tüm arkadaşlarıma <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">mutlaka seyredin</b>, diyorum.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Bütün oyun boyunca her an, bu işe ne kadar emek
verdiklerini, çok kafa yorduklarını ve inandıklarını hissettim. Sanırım tarif
edemediğim-bir adı varsa da bilmediğim- o his, her şeyin etkisini güçlendiriyor
seyircide. Afallıyorsun, içine dokunuyor bir şeyler, düşünmek ve bir şeyler
yapmak istiyorsun. Yani afalladım, içime dokundu anlatılanlar ve bir şeyler yapmak
istedim.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
O hissi siz de yaşayın isterim. Ne yapın edin, bu sezon <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Hakikat, Elbet Bir Gün</b>’ü seyredin
derim. Pişman olmayacaksınız! ;)</div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-65566609798479075692018-11-12T06:41:00.001-08:002018-11-23T06:31:41.314-08:00#SeyirListem : Bu Sezon Seyretmek İstediğim Tiyatro Oyunları<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:HyphenationZone>21</w:HyphenationZone>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>TR</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:EnableOpenTypeKerning/>
<w:DontFlipMirrorIndents/>
<w:OverrideTableStyleHps/>
</w:Compatibility>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]-->Tiyatro oyunu seyretmeyi çok seviyorum! Her ay birkaç oyun
seyretmeye çalışıyorum. Bu sezonu Ekim ayında seyrettiğim <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/teftisor">Teftişör</a></b>
ve <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/julie">Julie</a></b> ile açtım. Kasım
ayı için de <b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><a href="http://tiyatro.iksv.org/tr">Tiyatro Festivali</a></b> biletlerim hazır! <span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span><br />
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Planlı programlı bir seyirci değilim ben. Kafama estikçe,
denk geldikçe bilet alıyorum! Sevdiğim yazarlar, ekipler var; onları takip
ediyorum. Ama çok alakasız şeyleri de eğer beni bir noktada çekerse hiç
tereddütsüz seyrediyorum.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Bu sezon bir değişiklik yapıp seyretmek istediğim oyunların
bir listesini yapayım dedim. Herhangi bir sıralama mantığı yok; öyle aklıma
geldiği gibi, rast gele yazdım oyunları.</div>
<div class="MsoNormal">
Kafamdaki liste güncellendikçe burayı da güncellerim;) </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Tiyatro Festivali
biletlerim:</b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Hamle<span style="color: #1f497d;">t </span></b><span style="color: #1f497d;"><a href="http://tiyatro.iksv.org/tr/yirmiikinci-istanbul-tiyatro-festivali-2018/hamlet-collage">http://tiyatro.iksv.org/tr/yirmiikinci-istanbul-tiyatro-festivali-2018/hamlet-collage</a>
</span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Amor<span style="color: #1f497d;"> </span></b><span style="color: #1f497d;"><a href="http://tiyatro.iksv.org/tr/yirmiikinci-istanbul-tiyatro-festivali-2018/amor">http://tiyatro.iksv.org/tr/yirmiikinci-istanbul-tiyatro-festivali-2018/amor</a></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="mso-list: l1 level1 lfo2; text-indent: -18.0pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Gece
Sempozyumu</b> <span style="color: #1f497d;"><a href="http://tiyatro.iksv.org/tr/yirmiikinci-istanbul-tiyatro-festivali-2018/gece-sempozyumu">http://tiyatro.iksv.org/tr/yirmiikinci-istanbul-tiyatro-festivali-2018/gece-sempozyumu</a>
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtdLrnpVa7YTQcgJhCPnvWB7FcGDrgnMjh5nFBFQmlmSx_QEuyIx00q1d8WpyRR3HSll44WOnCLkAsOrHF8jBUGjgJ9d5lFCXZ4xP9nOJlD9VDLmkSkjFgkcv-PemRguyJaEJVTFwDXcrC/s1600/tiyatro+oyun+tavsiye.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtdLrnpVa7YTQcgJhCPnvWB7FcGDrgnMjh5nFBFQmlmSx_QEuyIx00q1d8WpyRR3HSll44WOnCLkAsOrHF8jBUGjgJ9d5lFCXZ4xP9nOJlD9VDLmkSkjFgkcv-PemRguyJaEJVTFwDXcrC/s320/tiyatro+oyun+tavsiye.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">Seyir Listem:</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpFirst" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Sevgili
Arsız Ölüm- Dirmit</b> <a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/sevgili-arsiz-olum-dirmit">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/sevgili-arsiz-olum-dirmit</a>
Bu oyuna geçen sezon biletim vardı; aileden bir hastalık durumu çıkınca gidememiş,
biletleri yakmıştım. Bu sezon seyretmeyi çok istiyorum bakalım<span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left;">
<br /></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Kral Lear</b><span style="mso-spacerun: yes;"> </span><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/kral-lear-1">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/kral-lear-1</a>
</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">O.B.E.B</b>.
<a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/o-b-e-b">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/o-b-e-b</a>
</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Gelin
Tanış Olalım </b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/firat-tanis-ile-gel-tanis-olalim">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/firat-tanis-ile-gel-tanis-olalim</a>
bir tiyatro oyunundan ziyade bir gösteri aslında; ama görmeyi çok istiyorum! <span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">444 </b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/444">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/444</a>
Yiğit Sertdemir ne yapsa seyretmek istiyorum galiba! <span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Dünyada
Karşılaşmış Gibi </b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/dunyada-karsilasmis-gibi">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/dunyada-karsilasmis-gibi</a>
Berkun Oya’nın kafasına bayılıyorum! Bu oyunun da biletlerini aldım bile; Aralık’ta
seyredeceğim! <span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Hayvan
Çiftliği </b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/hayvan-ciftligi-1">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/hayvan-ciftligi-1</a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Hakikat,
Elbet Bir Gün </b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/hakikat-elbet-bir-gun">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/hakikat-elbet-bir-gun</a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> </b>Biletimi aldım bile! <span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Meçhulpaşa
</b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/mechul-pasa">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/mechul-pasa</a>
</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Berlin
Zamanı </b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/berlin-zamani">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/berlin-zamani</a>
</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Joseph K.
</b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/joseph-k">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/joseph-k</a>
DasDas’a çok mesafeliyim; yaptıkları işlere henüz hiç gitmedim. Joseph K.ya da
özellikle bilet almadım bugüne kadar… Bu sezon bunu kırar mıyım bilmem; ama
oyunu merak etmiyor değilim.</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Zengin
Mutfağı</b> <a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/zengin-mutfagi-1">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/zengin-mutfagi-1</a>
Merak ediyorum aslında; ama yine DasDas’da, o yüzden gider miyim bilmiyorum…</div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="text-align: left; text-indent: -18pt;">
<span style="font-family: "symbol"; mso-bidi-font-family: Symbol; mso-fareast-font-family: Symbol;"><span style="mso-list: Ignore;">·<span style="font: 7.0pt "Times New Roman";">
</span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Nihayet
Makamı </b><a href="https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/nihayet-makami">https://tiyatrolar.com.tr/tiyatro/nihayet-makami</a>
Sahne arkasında Yiğit Sertdemir var; yine seyretmek istiyorum! <span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span> </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Sizin listenizde hangi oyunlar var? Ya da tavsiye ettiğiniz,
muhakkak seyret dediğiniz oyunlar hangileri?</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Paylaşırsanız şahane sevinirim! <span style="font-family: "wingdings"; mso-ascii-font-family: Calibri; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-char-type: symbol; mso-hansi-font-family: Calibri; mso-hansi-theme-font: minor-latin; mso-symbol-font-family: Wingdings;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span></div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-53586193224355885802018-11-09T06:19:00.000-08:002018-11-14T02:30:13.566-08:00BiDestek ile Fayda Yaratabileceklerini Keşfet: Sibel Karamaraş ile Röportaj<!--[if gte mso 9]><xml>
<o:OfficeDocumentSettings>
<o:AllowPNG/>
</o:OfficeDocumentSettings>
</xml><![endif]--><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Sibel, benim üniversiteden arkadaşım. Tam olarak nasıl
tanıştık, samimiyetimiz nasıl gelişti hiç hatırlamıyorum; yani böyle keskin bir
tanışıklığımız yok. Her şey usul usul gelişti bir nevi! </span><span style="font-family: "wingdings"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span><br />
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Sibel
Karamaraş</span></b><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">, sürekli üreten, hiç durmayan, aynı anda bin bir şeyi
olduran kadınlardan. Hani vardır ya elini attığı her şeyi güzelleştiren,
sürekli başka projeleri var eden, hayranlık uyandıran kadınlar… İşte, Sibel de
öyle bir kadın.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span><a href="https://www.instagram.com/kahvelikbysibel/"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">KahvelikbySibe</span></b><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">l</span></a><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> ‘de sağlıklı atıştırmalıklar yapıyordu-ki hala
tatları damağımda</span><span style="font-family: "wingdings"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">J</span></span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">-, </span><a href="https://www.facebook.com/hareketedestek/"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Harekete Destek</span></b></a><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> Milongalar</span></b><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">ıyla </span><a href="https://www.tofd.org.tr/"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Omurilik Felçlileri Derneği</span></a><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> için
yüzlerce kişiyle dans etti,<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>şimdi de </span><a href="https://www.instagram.com/bidestek/"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Bidestek</span></b></a><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> ile iyiliği
çoğaltacak, sosyal fayda yaratacak tüm hareketleri tek bir çatı altında
topluyor! </span><span style="font-family: "wingdings"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;"><span style="mso-char-type: symbol; mso-symbol-font-family: Wingdings;">:)</span></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9CzhTPluSTbZ8-0gSMeUv0PHv7DvXLsjOmcSwJF05ECQcmfYCEHWWeFeO12pAUqxfGkJ502lO9BufHsANvlpjoak2cxIyC9B2DMjNSMvqHXnZH9TWltWtzcxNywB8PcHwwg89PuyIzaxZ/s1600/Sibel+Karamara%25C5%259F_Bidestek.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9CzhTPluSTbZ8-0gSMeUv0PHv7DvXLsjOmcSwJF05ECQcmfYCEHWWeFeO12pAUqxfGkJ502lO9BufHsANvlpjoak2cxIyC9B2DMjNSMvqHXnZH9TWltWtzcxNywB8PcHwwg89PuyIzaxZ/s320/Sibel+Karamara%25C5%259F_Bidestek.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">1.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Seni tanıyalım Sibel. Hikayen nerede
başladı, nasıl gelişti? --- (Sen kimsin, nesin, nasıl bir hikayen var:))</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Selam Merve, aslında bu konuda hiç susmayabilirim ama kısaca
anlatmaya çalışacağım </span><span style="font-family: "segoe ui emoji" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">😊</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Hikayem Norveç’te başladı ve 7 sene orada sürdü, sonra uzun
bir süre İzmir, ve en son da İstanbul’da devam ediyor. Onun da öncesine gidersek
aslında Lübnan’dan gelen bir soydanım diyebilirim. Bu farklılık benim çok
hoşuma gidiyor ve anlat anlat bitiremiyorum doğrusu – şimdilik burada bitireyim
bu kısmı </span><span style="font-family: "segoe ui emoji" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">😊</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Hep farklı şeyler denemeyi, öğrenmeyi seviyorum. Okumayı çok
seviyorum. Farklı enstrümanları çalmayı denemeyi, farklı yabancı dilleri
öğrenmeyi seviyorum. Lisansım da yüksek lisansım da psikoloji üzerine ve bu beni,
herkesin düşündüğünün aksine, çok farklı bir gözlemciye çevirdi; ben artık
insanlar hakkında bir yorum yapamıyorum, hemen bir yargıya varamıyorum. Bir
davranışından bir neden çıkartamıyorum. Her şeyin bin bir farklı sebebi
olabilir. Sanırım bundan dolayı insanları dinlemeyi çok seviyorum.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Kendimi genelde <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">realistik
optimist</b> olarak tanımlarım. İnsan odaklıyım, sağlıklı yaşama çabalarım ve
denemelerim olur sürekli. Hiç yapmayacağım şeyler denerim bazen, bazen
saçmalarım </span><span style="font-family: "segoe ui emoji" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">😊</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> Doğrusu
çok da fazla dışa dönük bir insan değilim ama çok alakasız zamanlarda çok
farklı insanlarla tanışıyorum ve yıllar sonra bir şekilde o kişiyle bir iş
birliğim oluyor, ben bile şaşırıyorum kendime!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Tangoyla iç içeyim uzun süredir, bir ara hırslı bir dönemim
vardı. Onlar çok eskide kaldı, şu an sadece keyif alma adına sosyal dansçı
dediğimiz türde ara ara dans etkinliklerine katılıyorum.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">2.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bidestek öncesinde de farklı projeler ve
sosyal sorumluluk projeleri yürüttüğünü biliyorum. Kısaca onlardan da bahseder
misin?</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Aslında bu konuda önce bir şey söylemek istiyorum; belki
yaptıklarımızla ya da yapacaklarımızla her zaman gurur duymamız lazım ama ben özellikle
bu konuda hiçbir zaman öyle hissedemiyorum. Sosyal fayda yaratan ülkemizde çok
güzel insanlar, oluşumlar, sivil toplum kuruluşları var. Bütün kaynaklarını,
zamanını, enerjisini buna harcayan insanlar var... </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ve onların yeri benim için çok farklı, şahsen ben kendi
yaptıklarımı bu ekosistemin çok küçük bir parçası olarak görüyorum. Ama yine de
bir şeyler yapmaya çalışıyorum tabii, ki bu da benim daha mutlu olmamı sağlayan
önemli etkenlerden biri. Diğer türlüsü benim için çok anlamsız olurdu...</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Gerçekten ufak diyebileceğim birkaç bireysel yaptıklarım
dışında, 2017 senesinde <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Harekete Destek
Milongası</b> adı altında İstanbul’da Türkiye Omurilik Felçlileri Derneği’ne
bağış toplanması adına tango organizasyonu düzenledim. Yaklaşık 300’e yakın
kişi dans etmişti ve çok güzel, keyifli bir gün olmuştu. Bu sene bunun yayılması
için farklı şehirlerde iletişim kurduğum tangocu arkadaşlarımda paylaştım. Koordinatör
gibi bir görevim vardı, herkes kendi şehrindeki organizasyonundan kendisi
sorumluydu. Ben yine aynı şekilde İstanbul’dakini organize ettim – bu sefer <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">11 şehirde yaklaşık 650 kişi dans ettik 2
hafta boyunca</b>. 2019 için planlamalara başladım bile </span><span style="font-family: "segoe ui emoji" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">😊</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhabSyHzEalGltTNn_Fv6N5PV0KECiyyJpJIRxNvm-YG4a7y1eQAP4J7YSN_e4swWSO6LwhvAYIdTKDc6iFK-sJEyW3b4EcdlJXYt2PH9PVowMP_AF4FgK9P6DncSLIQR2JL1e7NyCVIBLD/s1600/BiDestek.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="404" data-original-width="682" height="189" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhabSyHzEalGltTNn_Fv6N5PV0KECiyyJpJIRxNvm-YG4a7y1eQAP4J7YSN_e4swWSO6LwhvAYIdTKDc6iFK-sJEyW3b4EcdlJXYt2PH9PVowMP_AF4FgK9P6DncSLIQR2JL1e7NyCVIBLD/s320/BiDestek.PNG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-family: "segoe ui emoji" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;"> </span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">3.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Peki, Bidestek nedir? Bidestek nereden ve
nasıl çıktı ortaya?</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Bidestek</span></b><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">, kısaca <i style="mso-bidi-font-style: normal;">sosyal fayda ile alakalı her türlü oluşumu,
projeyi</i>, <i style="mso-bidi-font-style: normal;">haberi dağınık olmadan,
düzenli ve sistematik bir şekilde paylaşmaya çalıştığım bir dijital platform </i>diyebilirim.
</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Yaklaşık 2 sene önce yardım amaçlı bir cafe açabilir miyim
gibi düşüncem vardı – evet, ara ara böyle birbirinden alakasız çok farklı
şeyler düşünebiliyorum </span><span style="font-family: "segoe ui emoji" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">😊</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> Bunu </span><a href="https://www.ashoka.org/tr"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ashoka’</span></b></a><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">da çalışan </span><a href="https://www.instagram.com/istema/"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">İstem</span></b></a><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">’e
anlattım, sen de tanıyorsundur onu. O da <i style="mso-bidi-font-style: normal;">kendin
bir şey başlatmadan önce aynen bu şekilde var olan ve hizmet veren yerlerde
gönüllü çalışarak nasıl bir deneyim olduğunu görebilirsin ve belki de zaten
bunun katkısı çok daha fazla olacaktır</i>, dedi. Benim aklımda sadece bir yer
vardı bununla ilgili, ama sonra detaylı araştırınca, birkaç yere yazınca,
gezince vs. aslında çok fazla böyle yerin olduğunu gördüm. Bunları bulmak kolay
değildi çünkü <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>google’a yazıp tek seferde
göremiyordun bunları<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. Bazıları sosyal
medyada hiç yoktu mesela; <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>bazıları
sadece kendi semtinde, oranın yaşayanlarıyla yürütüyordu <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>işlerini...</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ve sonra fark ettim, aslında bu cafe konusu tek bir örnekti.
Ülkemizde inanılmaz fazla sayıda STK var bir kere, çok fazla sayıda bireysel
girişim var, çok fazla gönüllü var, dijital platformlar var, haber siteleri var
sosyal fayda çatısı altında. Bazıları çok tanınırken, bazılarını hiçbir şekilde
duyamıyorsun ve sonra birisi çıkıyor benim gibi fayda amaçlı cafe açayım diyor;
ya da atıyorum deniz kirliliği ile ilgili kimse bir şey yapmıyor, neden
yapmıyor o zaman ben bir dernek açayım, diyor gibi... <i style="mso-bidi-font-style: normal;">Ama aslında hepsi zaten var.</i></span></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Bu bilgi dağınıklığı ve kopukluğunu biraz olsun nasıl iyileştirebilirim</span></i></b><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> diye düşünerek Eylül ayında açtığım bir site burası</span></i><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">. Daha çok
yeni, gelişmeye çok açık tabii. Ama fikir olarak son 1,5 senedir hep aklımda
olan bir şeydi. Bu zaman boyunca çok fazla STK ile görüştüm, bireysel
röportajlar yaptım, anketler düzenledim. Bir yandan da duyduğum, gördüğüm her
oluşumu <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>bir yerde listelemeye başladım. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">4.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Geçekten şahane! Peki Bidestek senin için
ne ifade ediyor? Senin kişisel hikayende nerede duruyor?</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Önce <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">KOSGEB</b>’in,
sonra da <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">İTÜ Çekirdek</b>’in
girişimcilik eğitimlerini aldım ve başarılı girişimci pek çok arkadaşımla da
sürekli konuştum, bir şeyler öğrenmeye çalıştım onlardan. Hepsi ilk başta hep
aynı şeyi söyler; <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">fikrinize aşık
olmayın, fikrinizi sizi kör etmesin</b> </span><span style="font-family: "segoe ui emoji" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">😊</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Belki o kadar yoğun değil ama ne yalan söyleyeyim, ben çok
inanıyorum bu oluşuma ve severek zamanımı ve enerjimi harcıyorum. Belki şu anki
haline değil; ama genel olarak <i style="mso-bidi-font-style: normal;">yaklaşıma
ve zamanla gelişecek haline güveniyorum</i> gerçekten.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Şu 1,5 ayda bile bana özelden yazan tanımadığım insanlar
oldu; kızımda down sendromu var bu konuda nereler çalışıyor biliyor musunuz
diyen de oldu mesela ya da bir arkadaşım bir okula ciddi bir yatırım yapmak
istiyor nereden başlayabiliriz araştırmaya diye danışan da oldu. Bizim şöyle
bir projemiz var bunu da paylaşır mısınız diyenler de var ya da sadece teşekkür
edenler. Bunlar bana çok iyi geliyor!</span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">5.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Şu an için bidestek’te kaç proje yer
alıyor?</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Şu ana kadar haber başlıklarını saymazsak 36 tane
paylaşımım oldu, bunların bir kısmı STK, bir kısmı proje, bazıları dijital
platform. Kimisi bir lokanta, kimisi gezici bir gönüllü grubu, kimisi
kampanya... Her gün, ya da en azından 2 günde bir mutlaka paylaşım yapmaya
çalışıyorum. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Haberlerle birlikte toplamda 46 paylaşım yaptım 1,5 ay
boyunca. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">6.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Bidestek’le ne hedefliyorsun? Neler
yapmayı planlıyorsun?</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Sosyal
sorumluluk, sosyal fayda, hayırseverlik... artık adına ne dersen, iyiliğin çok
olduğunu, ve daha da çoğalmasını, bilinirliğin, farkındalığın artmasını
hedefliyorum. </span></i></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Şu anda bunu boş zamanlarımda kalan kaynaklarımı kullanarak
yürütüyorum ve fakat zamanla daha profesyonel bir noktaya gelmesini
hedefliyorum doğrusu. Aynı zamanda gelir yöntemi olarak da kullanılabilecek;
hem kurumsal sosyal sorumluluk projelerinin tanıtımını yapmak ve hem de
doğrudan ya da dolaylı sosyal fayda yaratan ticari ürünlerin satışına destek
olacak tanıtımlar yapmak gibi düşüncelerim var mesela. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Bir de elbette Türkiye’de yaygınlaştırdıktan sonra global
düzeyde yabancı dilde de paylaşımlar da yapmak arzusundayım </span><span style="font-family: "segoe ui emoji" , "sans-serif"; font-size: 10.0pt; line-height: 107%;">😊</span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiImekFbAe7q95rZK73fAFP-AQCS5N2FyqApuIBpkT6no57atAYDbLkym50piljaRb6KFpcpN3fMHAwYOdonx66GtDwBOxh-kaOWQDxktt8_LNzMeSwN6lQmLvqzXPTZlILRzT2elXMRBB_/s1600/.albumtemp.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiImekFbAe7q95rZK73fAFP-AQCS5N2FyqApuIBpkT6no57atAYDbLkym50piljaRb6KFpcpN3fMHAwYOdonx66GtDwBOxh-kaOWQDxktt8_LNzMeSwN6lQmLvqzXPTZlILRzT2elXMRBB_/s320/.albumtemp.JPG" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">7.<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>Vermek istediğin mesaj ne? Ne anlatmak
istiyorsun insanlara?</span></b></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Başlarda da bahsettiğim gibi bugün aslında <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Türkiye’de 90.000’e yakın sivil toplum
kuruluşu bulunmakta</b>. Bunlar dışında sayısını bilmediğimiz girişimler,
dijital ve fiziki oluşumlar, bireysel gönüllüler var… Ve biz yine de dünyada <i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="mso-bidi-font-weight: bold;">hayırseverlik
endekslerinde</span></i><span style="mso-bidi-font-weight: bold;"> hep son
sıralarda yer alan bir ülke </span>konumundayız.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Çünkü tüm bunların kendi ekosisteminde yaşadığına inanıyorum.
Çünkü <span style="mso-bidi-font-weight: bold;">inanılmaz bir bilgi yoğunluğu ve
dağınıklığı ve hatta kopukluğu</span> bulunmakta…</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Yaptığım anketlerde, birebir görüşmelerde destek denilince ya
para ya da zaman harcamanın akıllara geldiğini anladım. Hem bu bilgi
dağınıklığını toparlamak hem de sosyal fayda için sadece bunların gerekli
olmadığını göstermek istiyorum Bidestek ile.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Bidestek
ile insanlar ülkemizde eğitim, bilim, sağlık gibi farklı kategorilerde sosyal
fayda anlamındaki oluşumları görebilir; maddi bağış dışında farklı bağış
türleri, gönüllülük, alışveriş ve hatta yeme-içme gibi farklı aktivitelerle
bile yaratacakları destekleri görebilirler. </span></b><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Para yerine meyve ile
girilen partilerin olduğunu ve bu meyvelerin evsizlere dağıtıldığını
görebilecekler mesela, ya da çok moda olan bez çantaların bir derneğin kendi
atölyesinde çok uygun fiyata yapıldığını görebilecekler. Bir kafeye, lokantaya
giderek sadece yediklerinin ücretini vererek bile nasıl fayda
yaratabileceklerini öğrenebilecekler. </span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Ayrıca çocuklar, kadınlar, sokak hayvanları, yaşlılar gibi
farklı gruplara göre de ayırım yaparak ulaşmak istedikleri kitleye yardım için
farklı alternatifleri bulabilecekler.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">İşte bu yüzden diyorum ki; <b>Sosyal fayda yaratabileceğin
çok seçenek var. Yeter ki sen iste!</b></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Bidestek</span></b><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">: </span><a href="https://bidestek.org/"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">https://bidestek.org/</span></a><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span></div>
<div class="MsoNormal">
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">Bidestek
Instagram Hesabı</span></b><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">: </span><a href="https://www.instagram.com/bidestek/"><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;">https://www.instagram.com/bidestek/</span></a></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span><span style="font-size: 10.0pt; line-height: 107%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"> </span></div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-21935232378188476242018-11-06T06:25:00.001-08:002018-11-06T06:27:06.346-08:00AjandaEylül'de her gün bir yazı yazdıktan sonra, Ekim'de blogu ihmal ettim. Koca bir ay hiç yazı yazmadan, göz açıp kapayıncaya dek bitti. Kasım geldi.<br />
<br />
Peki Ekim nasıl geçti?<br />
<br />
Koşturmacalı, yoğun, keyifli bir aydı. Neredeyse her gün bir plan bir program vardı ajandamda. Oldukça verimli geçti yani Ekim:)<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_WETuAfSXkszWBU3iqzsXEeI_JxTGjHZZivGioDvZbjYhj-qHtwXOOG-PNi0Meiir2ONqdIOzsl8FSkk6zGHZ54SMcr_qmeap6zC7RtomzIT591gb5FGH4zk2u62bbbnxJ5-S-p1kOm4B/s1600/Snapseed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1330" data-original-width="1600" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_WETuAfSXkszWBU3iqzsXEeI_JxTGjHZZivGioDvZbjYhj-qHtwXOOG-PNi0Meiir2ONqdIOzsl8FSkk6zGHZ54SMcr_qmeap6zC7RtomzIT591gb5FGH4zk2u62bbbnxJ5-S-p1kOm4B/s320/Snapseed.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Ajandamın ekim ayı:)</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr>
</tbody></table>
<br />
Ajandamın Kasım sayfası da epey dolu aslında. Gideceğim tiyatro oyunları, filmler, etkinlikler... notlarım renklendikçe benim de içim şenleniyor.<br />
<br />
Bir yandan bazen de şu koşturmaca içinde kaybolmuş hissediyorum. Müthiş bir zaman baskısı hissediyorum ara ara. En son geçtiğimiz Pazar sabahı 8.30'da uyanınca, kendimi suçladım; geç kaldım diye! Çünkü sabah yürüyüş yapıp evde işleri toparlayacak ve okuldaki bir eğitime yetişecektim. Planladığımdan geç uyanınca kafamdaki akış biraz aksadı tabi. Kendime kızdığımı farkedince durdum. Yahu, dedim, ben ne yapıyorum?<br />
<br />
Tamam plan program yapmak güzel. Farklı farklı işlere koşturmak, besleyici. Evet, bir sürü şeyi aynı anda yapmak istiyorum. Evet, ben haftanın beş günü, her gün 9 saati bir ofiste geçiriyorum; sonrasında eve, eşime, arkadaşlarıma vakit ayırmak istiyorum, kendimle vakit geçirmeye çok ihtiyaç duyuyorum, sinemeya-tiyatroya gitmesem eksik hissediyorum, bol bol okumaya çalışıyorum, kendimi besleyebileceğim eğitimlere katılıyorum.... Enerjimi ve zamanımı verimli kullanmaya çalışıyorum! Ve bu çok hoşuma gidiyor.<br />
<br />
Amaaaa...<br />
<br />
Bunu yaparken ara ara kendime eziyet ettiğim dank etti kafama. Ve durdum. Bundan sonra her şeyde olduğu gibi bunun da daha fazla tadını çıkaracağım. Yani, ajandamdaki her maddeye, üstünü çizmeye odaklı değil de keyfini süren gözlerle yaklaşacağım! :)<br />
<br />
Başka türlü olmuyor.<br />
<br />
<a href="https://www.instagram.com/merveuzun/" target="_blank">Di mi?</a> ;)<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxuMO5y8au-ybkT3270ukwfFG2AhNnmIr6-5pP9OHFnUD5cMyW-WLZFSKi8avEe-Up31Z4ctgdT5_PP9FrUxNjK5rBPyfpVs_RWiIkxZvY4SxGP8j9Xs2KRR4tDWGx26FmIqfGtud0-70f/s1600/Ekran+Al%25C4%25B1nt%25C4%25B1s%25C4%25B1.PNG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="679" data-original-width="1134" height="191" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxuMO5y8au-ybkT3270ukwfFG2AhNnmIr6-5pP9OHFnUD5cMyW-WLZFSKi8avEe-Up31Z4ctgdT5_PP9FrUxNjK5rBPyfpVs_RWiIkxZvY4SxGP8j9Xs2KRR4tDWGx26FmIqfGtud0-70f/s320/Ekran+Al%25C4%25B1nt%25C4%25B1s%25C4%25B1.PNG" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-2154528321635011822018-09-30T04:11:00.007-07:002018-09-30T11:01:08.603-07:00Eylül Toparlandı Gitti!"<i>Eylül toparlandı gitti işte.</i><br />
<div>
<i>Ekim falan da gider bu gidişle...</i></div>
<div>
<i>Tarihe gömülen koca koca atlar;</i></div>
<div>
<i>Tarihe gömülür, o kadar.</i>"</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Eylül bitti. Bir ay boyunca <b><a href="http://japonkedi.com/" target="_blank">Japonkedi</a>'</b>nin başlattığı challenge'a katılıp her gün bloga yazı yazdım! Bir heves başladım, bitirir miyim emin değildim; ama bitti. Ve ben bu <b>Eylül boyunca her gün bir yazı yazdım! :)</b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Bu <a href="https://sinmarin.blogspot.com/2018/09/wristcutters-love-story.html" target="_blank">ayın ilk yazısına</a> geri dönüp bakınca anımsadım; saat 12 olmadan yazayım da bu mevzuya ilk günden başlayayım istemiştim. İyi ki istemişim! Bazen evde kahvemi içerken, bazen yolda telefondan, bazen bir arkadaşımın evinde, hatta bir kez de bir doğum günü kutlamasında yazdım. Her gün ne yazsam diye düşündüm. Her gün, bugün nasibimde ne var diye bakındım. Durdum, düşündüm, yazdım.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Öyle iyi geldi ki!<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB_WOm72TVKoG8rOCP1MnU8fM6CEScUetXIBgabcfV_Om-rwWtUPSq8ZjBAvz56fir5sC0K9TXTTj8ke7384eGmiA1qaDLGABuT9FLtTqcvtl26fEiU5qu6bkA9_Z_S3OBBBWerMqeUOVj/s1600/Snapseed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB_WOm72TVKoG8rOCP1MnU8fM6CEScUetXIBgabcfV_Om-rwWtUPSq8ZjBAvz56fir5sC0K9TXTTj8ke7384eGmiA1qaDLGABuT9FLtTqcvtl26fEiU5qu6bkA9_Z_S3OBBBWerMqeUOVj/s320/Snapseed.jpg" width="320" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Bu yazıyı, <a href="https://sinmarin.blogspot.com/2018/09/hafta-sonu-yesil-bir-kacs-ortanca-evleri.html" target="_blank">dün detaylı bahsettiğim </a><b>Ortanca Evleri</b>'nde, minnak kulübemizin balkonunda oturmuş yazıyorum.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ve Eylül'ü düşünüyorum, geçtiğimiz günleri ve şu an'ı ve önümde duran zamanı. Önüm arkam sağım solum, her yan yeşil. Yemyeşil. Kuş sesleri fonda. İçim umut dolu.<br />
<br />
<br />
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI3Lkzl19xxiPPECXs1KLt7qncHpP4LuecnZgefhAE2Zd1C4K_-Dpat8C8CP1Ik7osnwtre9BBpEN4AfUdmE16qKegf_xthNBgY8KCFJPUENk-cbyX6oZnTqtG40ARDu5l7aIYGS8jv_e-/s1600/IMG_1905.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI3Lkzl19xxiPPECXs1KLt7qncHpP4LuecnZgefhAE2Zd1C4K_-Dpat8C8CP1Ik7osnwtre9BBpEN4AfUdmE16qKegf_xthNBgY8KCFJPUENk-cbyX6oZnTqtG40ARDu5l7aIYGS8jv_e-/s320/IMG_1905.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bu yazıyı şu minik balkonda yazdım! :)</td></tr>
</tbody></table>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Eylül, bitti. Şimdi Ekim, güzelliklere gebe.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Drama eğitiminin ikinci aşaması başlayacak ay ortasında. İnanılmaz heyecanlanıyorum. Ne kadar sürecek bilmiyorum ama, beş aşamayı da bitirmek niyetindeyim.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Önümüzde şahane bir sezon var. <a href="https://sinmarin.blogspot.com/2018/09/yazajandaya-tiyatro-festivali-filmekimi.html" target="_blank">Tiyatro festivali ve filmekimi için biletleri aldım bile</a>! Okudukça aklıma düşen oyunlar, kitaplar, filmler arttıkça kalp atışlarım da yükseliyor! :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Epeydir aklımda olan ve uzun soluklu bir eğitim programı için görüşmeleri-araştırmaları tamamladım sayılır. 2019'da yeni bir keşif sürecine adım atacağım, bir aksilik olmazsa.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Yani Eylül çok keyifli, çok heyecanlı, çok güzel geçti!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Şimdi, şahane bir an'ın içinde oturmuş, kendimle konuşuyorum.Kendime teşekkür ediyorum.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ve gelecek güzel günlere hazır olduğumu hissediyorum. Sabah yürüyüşlerine, dost meclislerine, eğitimlere, keşiflere, kendimi dinlemeye, üretmeye, paylaşmaya, anlatmaya, anlamaya, kendi içimden beslenmeye, dışımdakilere özen göstermeye, yeniliklere, yenilgilere, iyileşmeye, iyileştirmeye... Her şeye hazırım!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ekim, Kasım, Aralık, yeni yıl... Her gün ve her an'ı için ömrümün, hazırım! :)<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4hvjeyN2gqGDripHLYcvEHUBLzyyyzPClC_Nrh0yqgIdsTtAZYsjW7qdW0G0c0AaFXnDGvHwHDuywcMTpyfChyp3qVRqvOrYrbeSeJYRVHk3p-HqnliX6yGFcH779aBVwz9lwsHDFtAb4/s1600/ca87bc90-72ec-4508-a1ba-2743228f8aed.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1599" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi4hvjeyN2gqGDripHLYcvEHUBLzyyyzPClC_Nrh0yqgIdsTtAZYsjW7qdW0G0c0AaFXnDGvHwHDuywcMTpyfChyp3qVRqvOrYrbeSeJYRVHk3p-HqnliX6yGFcH779aBVwz9lwsHDFtAb4/s320/ca87bc90-72ec-4508-a1ba-2743228f8aed.JPG" width="179" /></a></div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
"<i>Eylül toparlandı gitti işte.</i></div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<i>Ekim falan da gider bu gidişle...</i></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<i>Tarihe gömülen koca koca atlar;</i></div>
</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<i>Tarihe gömülür, o kadar.</i>"</div>
</div>
</div>
<div>
<div style="text-align: center;">
<i><b>Turgut Uyar</b></i></div>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-36739797272730597752018-09-29T08:01:00.003-07:002018-09-29T08:40:31.144-07:00Hafta Sonu Yeşil Bir Kaçış: Ortanca Evleri<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Bu hafta sonu epeydir aklımızda olan ama birkaç kez denk getiremeyip bugüne ancak ayarlayabildiğimiz bir yere kaçtık! </div>
<div>
<br /></div>
<div>
İstanbul'a 2 saat kadar uzaklıkta, sakin ve yemyeşil bir yer burası! :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<b>Ortanca Evleri</b></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Şahane bir bahçeye açılan <b>üç küçük ahşap kulübe </b>var. Bu kulübelerden birinde konaklayacağız bu akşam.</div>
<div>
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBa7L8qGgQJlPL_LZC6oyVbJp5l2AJAza62mM_Y-WTs7zWkvhY-D-sTVlV_MU0F4jq2anQ8PeS_Gi5bQ5dxaBYDlQPShfZsgP87bKYBwQk4nlul4lXExjE-DDsUPxjWCp6KojqALI8UJX6/s1600/.albumtemp+12.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBa7L8qGgQJlPL_LZC6oyVbJp5l2AJAza62mM_Y-WTs7zWkvhY-D-sTVlV_MU0F4jq2anQ8PeS_Gi5bQ5dxaBYDlQPShfZsgP87bKYBwQk4nlul4lXExjE-DDsUPxjWCp6KojqALI8UJX6/s320/.albumtemp+12.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bu akşamki evimiz:)</td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfVsPLzCIHcsv55kU9F-X1Wz8ch07pq5oxn_gsw3D_yktq0DdOGwgxqV3J1sWCZP11aAMAaYztNctbD_tVvR93neVcsy05ccLxSoIwGrJcFScjdfIP1dpDzHzCo2m3_8bgKWnaMKpyXmFX/s1600/.albumtemp+13.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1600" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfVsPLzCIHcsv55kU9F-X1Wz8ch07pq5oxn_gsw3D_yktq0DdOGwgxqV3J1sWCZP11aAMAaYztNctbD_tVvR93neVcsy05ccLxSoIwGrJcFScjdfIP1dpDzHzCo2m3_8bgKWnaMKpyXmFX/s320/.albumtemp+13.JPG" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Şu yaşımda en çok ihtiyaç duyduğum şey, doğada vakit geçirmek, yeşile bakmak ve kendimi doğal olanın akışına bırakmak oluyor.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
O yüzden böyle kaçış noktalarını çok seviyorum!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<a href="https://www.instagram.com/ortanca_evleri/" target="_blank"><b>Ortanca Evleri</b>'</a>ne geleli birkaç saat oldu aslında; ama buraya bayıldım! :)</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Burası aslında <b>Nihal-Faruk Demireli çiftinin evleriymiş</b>. Zaman içinde misafirlerini ağırlamak için üç ahşap kulübe yapmışlar; sonrasında da rezervasyonla konaklama hizmeti sunmaya başlamışlar. <b>En fazla altı kişiyi ağırlayabilen, sanırım büyümeye de pek niyeti olmayan, küçük ve butik bir alan anlayacağınız. Reklamına, duyurusuna hiç denk gelmedim ben; daha çok deneyimleyenlerin bilgisi kulaktan kulağa yayılıyor. </b></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3cNygJo5garhkJ7j8584Dvpjgr7BwVd84D8EBU5JyjEhMdgG47Wkn0FzkIC3JVXo12kO20syAHGrW9DcNU01xFKPZeaulbghK3So0-ww_I2eRo9p-4DO9jX6MYQsiDdQyGKOVTSFxsL4v/s1600/Snapseed+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3cNygJo5garhkJ7j8584Dvpjgr7BwVd84D8EBU5JyjEhMdgG47Wkn0FzkIC3JVXo12kO20syAHGrW9DcNU01xFKPZeaulbghK3So0-ww_I2eRo9p-4DO9jX6MYQsiDdQyGKOVTSFxsL4v/s320/Snapseed+2.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Her şey doğaya uyumlu biçimlenmiş burada. Kulübeler ve eşyalar çoğunlukla ahşap-veya doğal malzemeden-, lüks, abartı ya da rahatsız edici hiçbir şey yok; sanki her şey tam kararında, her şey olması gerektiği kadar.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Kulübemizde yatak ve ufak bir banyo var yalnızca. Her şey özenli ve tertemiz. Bir de kulübenin önünde ufak bir balkon. Sonrası hep bahçe. Bahçede köpekler-<b><i>Pamuk ve Badem</i></b>- ve kediler var. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Gelir gelmez eşyalarımızı odaya bırakıp ufak bir yürüyüş yaptık. Ağaçların isimlerinden, meyvelerden, yeşili ne çok özlediğimizden dem vurduk. Bahçenin çeşitli köşelerinde <i>köşk</i>'lerde oturup soluklandık.</div>
<div>
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7vYGdtdp3InkCwh7XrtAf-QlImYgJNwodllk68_QfsKeaStvaP7R_-ycWTT6pC_X-kGP_Z1AqNt2akBMYriV5I5mg7R_H91qE4fTdCIToc2Wh-pJouneucahtUVIuEE9k_T3jDJsoTZ45/s1600/IMG_1711.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7vYGdtdp3InkCwh7XrtAf-QlImYgJNwodllk68_QfsKeaStvaP7R_-ycWTT6pC_X-kGP_Z1AqNt2akBMYriV5I5mg7R_H91qE4fTdCIToc2Wh-pJouneucahtUVIuEE9k_T3jDJsoTZ45/s320/IMG_1711.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Bahçedeki köşklerden biri...</td></tr>
</tbody></table>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Kulübenin önünde oturup kitap okudum epeyce. Ve durdum. Yalnızca durdum.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Sonra biraz uyudum.</div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoxey_8Vak3W4R3cgkjJmd6QYYBaHeiZgIHmbvZ0nLoPfIE37lVa1OFT-2l6syJLHUr1WrdBP-JgftJOggTyEfbKnTv2MrMBm9vIaukRxEkWldnrw2lpCuNsVYknFXNjDaLRAEcShx-sY7/s1600/Snapseed+4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoxey_8Vak3W4R3cgkjJmd6QYYBaHeiZgIHmbvZ0nLoPfIE37lVa1OFT-2l6syJLHUr1WrdBP-JgftJOggTyEfbKnTv2MrMBm9vIaukRxEkWldnrw2lpCuNsVYknFXNjDaLRAEcShx-sY7/s320/Snapseed+4.jpg" width="320" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Şimdi bahçenin orta yerindeki bir masada blog yazıyorum. Masada sıcak çay, Sezin'in elleriyle diktiği bilgisayar çantam ve kitap var yalnızca. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ağaç çıtırtıları ve kuş sesleri var. Birisi odun kesiyor sanırım, çok da yakın olmayan bir mesafede.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Mutfağın ve kış bahçesinin olduğu kulübeden hafif bir müzik yayılıyor, belli belirsiz. Ev sahipleri ufak hazırlıkla yapıyorlar akşam için. Akşam yemeği, bahçenin ortasında, mangal başı bir taraçada yenecekmiş. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzy_ubyQAU2lewxJ_o1eOndoH911zRI8j5lfYUWnPUT8MkAGViv1SLX6QaQqUPfEVi70gVA-GIEgGoOpLhvCA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Akşam sofrası için heyecanlıyım. </div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3C5tRLf4NNpTfPrdGuFh4fUwLoUuIdSClNFkJbMsaPWUQQj4DKSqkVxQXzn3l9ZaIVAyboPk46J9MlN9UzZCkoMOxaQdgXP0art0yk-BgEJqcvSzXLQItWg8fUjxLm6uGyzpbvFRcjj_K/s1600/Snapseed+5.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3C5tRLf4NNpTfPrdGuFh4fUwLoUuIdSClNFkJbMsaPWUQQj4DKSqkVxQXzn3l9ZaIVAyboPk46J9MlN9UzZCkoMOxaQdgXP0art0yk-BgEJqcvSzXLQItWg8fUjxLm6uGyzpbvFRcjj_K/s320/Snapseed+5.jpg" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Kış bahçesi...</td></tr>
</tbody></table>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ve tam şu an, içinde bulunduğum bu an için çok mutluyum. Sanki burada ve şimdi olmanın ötesinde bir şeye ihtiyacım yokmuş gibi hissediyorum. Şükrediyorum; <i>yeşile, içime ve bugünüme.</i></div>
<div>
<i><br /></i></div>
<div>
<b>Ortanca Evleri</b>'ni ben çok sevdim.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Şimdiden biliyorum; yine geleceğim...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div>
<br /></div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-79279961680164820752018-09-28T10:15:00.002-07:002018-09-28T10:15:58.578-07:00Gün...Günler, garip bir hızla akıp gidiyor. Şu ay nasıl başladı; nasıl yarılandı, nasıl bitiyor hiç anlamadım!<br />
<div>
Yıl bile bitmeye yaklaşmış... Böyle böyle mi yaşlanıyorum acaba? Hızla ve farketmeden.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Bir ayın, bir haftanın, bir günün yapılacaklarının üstü çizildikçe ömrümden bir vakit daha eksiliyor.<br />
<br />
Bugün de sabah hava yeni aydınlanırken başladı. Kahve yaptım, gözümü daha tam açamazken pencerenin önündeki ceviz ağacına baktım, battaniyenin altına kıvrılmayı hayal ederek banyoya gittim. Giyindim, ağır ağır hazırlandım; kahveyi içmeye üşenip evden çıktım. Dolmuşa yürüdüm hızlı adımlarla, saçma şarkılar dinledim yol boyunca. Ofise varıp masama oturunca gün, e-postalar ve telefonlar arasında akmaya başladı. Yoğun, bazen boğucu, bazen de eğlenceli bir iş günüydü. Çok kahve içtim, biraz telaşlandım, epeyce yoruldum. İş çıkışı Taksim’e geldim; pek sevdiğim bir arkadaşımın doğum gününe geldim.<br />
<br />
Şimdi kalabalık bir sofrada oturmuşken yazıyorum bu satırları. Masada sohbet koyulaşmadan; her gün bir yazı sorumluluğumu yerine getireyim istedim.<br />
<br />
Çünkü, günler geçiyor; yazı kalıyor.<br />
<br />
Gün, ay, yıl... Ömür çok hızlı geçiyor.</div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-66851522202822651902018-09-27T11:21:00.000-07:002018-09-27T22:05:45.755-07:00Oyun...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo-2xtUW2mcaX-Atzga4My-bjxxRaxKUoU0TNNWhfkiarq37wVi78VKi9zNvUpxVyJrGQ-SGSw622MMaxRxG4axwNQWsr4vOWpQnfhXpDRP7kaucY-pmliBVDUXuSdz2yJy3gZtG-SMqC4/s1600/Ekran+Resmi+2018-09-28+08.04.24.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="324" data-original-width="243" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgo-2xtUW2mcaX-Atzga4My-bjxxRaxKUoU0TNNWhfkiarq37wVi78VKi9zNvUpxVyJrGQ-SGSw622MMaxRxG4axwNQWsr4vOWpQnfhXpDRP7kaucY-pmliBVDUXuSdz2yJy3gZtG-SMqC4/s320/Ekran+Resmi+2018-09-28+08.04.24.png" width="240" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Bugün <a href="http://japonkedi.com/uzaya-gitmek-isteyenler/" target="_blank"><b>Japonkedi</b></a>, blogunda üsüne düşünülesi bir konudan bahsetmiş.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Ders verirken oynattığı bir oyunda, ki bu oyunu <a href="http://istanbuldrama.org.tr/" target="_blank">drama liderliği eğitimlerinde</a> epeyce oynamışlığım var, "Uzaya gitmek isteyenler?" diye sorduğunda kimsenin yerinden kımıldamadığını gözlemlemiş. Girişimcilik konulu bir eğitimde gençlerin konfor alanının ötesini oyunda dahi düşünmemeleri garip gelmiş elbette...</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Yazıyı okur okumaz, eğitim işleriyle de ilgilenen bir arkadaşıma gönderdim; "<i>Şimdiki üniversiteliler bir acayip! Bababannemgiller gibiler. Benim de gözlemlediğim bir şey bu.</i>" yazmış.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
O da öyle söyleyince, bir düşündüm. Hakikaten ben de benzer şeyler düşünüyorum sanırım.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Yani oyun oynarken bile olsa bir adım ötesine cesaret edememek... <i>Aman çocuğum, ah yavrum </i>ekolünün işi biraz da galiba. Kapalı sitelerde, fazlasıyla hijyenik ortamlarda, hep <i>kendi gibi </i>insanlar arasında yetişen çocuklar, bir başkasını kolay anlayamıyor ve daha ötesini hayal edemiyor sanırım.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Çocuğum yok, bilmişlik yapmamayım; ama gördüğüm, fazla steril çocukların yaratıcılığının da sınırlandırıldığı yönünde. Çocukken minik dünyalarında sıkışıp kalanlar, büyüdükçe iyice kapana kısılıyor.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Böyle böyle uzaklaşıyoruz özgün, güçlü ve kendine has hikayelerden.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Bizim zamanımızda nostaljisi yapmayayım; ama biz kardeşimle ters çevirip üstüne çıktığımız yer sofrasının üstünde uzay kaptanı olurduk mesela... Ya da eski çarşafları kesip prenses kostümleri yapardık; bulduğumuz ağaç dallarını iple bağlayıp tarlatanlar yapardık.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Şimdi'nin, hepimizin sorunu her şeyin fazla ve kolay ulaşılabilir olması sanırım. Çok ve çabuk ulaşılabilir şeyler, mevcut olanı sürdürmenin ötesine pek de geçmiyor.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Hepimizin biraz yokluğa, yaratıcılığımızı tetikleyecek şeylere ihtiyacımız var!</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Bir de hayal gücüne.</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Ve en çok, oyun oynamaya...</div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-5529663780696504802018-09-26T12:34:00.000-07:002018-09-26T12:34:26.613-07:00Dinle-n-mek...Akşam işten çıkmış pilates stüdyosuna doğru giderken, çok sevdiğim bir arkadaşımla çıkıyorduk metronun merdivenlerinden. Zorlandığı, yapıp yapmamakta tereddüt ettiği bir görüşmeden bahsetti bana gözleri dolu dolu... Gülümsedim, "Sen çok güçlü birisin." dedim; en bilmiş halimle.<br />
<br />
"Güçlüyüm; belki de değilim... Bilmiyorum." dedi. Birkaç adım daha atıp ayrıldık; sarıldık. Güzel şeyler söyledim.<br />
<br />
Sonra tek başıma stüdyonun olduğu o heybetli binaya yürürken düşündüm. Neden "güçlüsün" dedim ki; daha doğrusu <b>neden illa bir şey söyleme ihtiyacı hissettim?</b><br />
<b><br /></b>
Çoğu zaman olur ya hani biri bir şeyler anlatır bize; biz de sıralamaya başlarız, g<i>üçlüsün sen, çok akıllısın, bence şöyle yapmalısın, bak şu şu olacak, şöyle yaparsan bu olur, amaaan senin halledemeyeceğin şey mi bu, aslansın, dediğimi dinle, bi kere benim de başıma şöylesi gelmişti, kralsın... </i>Bir dolu şey söyleriz. Destek olmak için, yol göstermek için, anladığımızı göstermek için.<br />
<br />
<br />
Oysa bazen, tüm cümleler gereksizdir. Karşımızdaki sadece anlatmak ister. Yalnızca içindekileri paylaşmak ister. Yargılanmadan, akıl almadan, her şeyi bilse bilse salt anlatmak ister yüksek sesle. Ona o an en iyi gelecek şey, içindekileri akıtmaktır sözcüklerle.<br />
<br />
Oysa, akıl veririz; onaylarız-eleştiririz-bir dolu laf söyleriz.<br />
<br />
Hepsi çöp olur; hepsi yük olur karşımızdakine.<br />
<br />
Hep dinleyen olmuyorum elbette; bazen ben de anlatmak istiyorum. En yorgun halimle kelimeleri toplamaya çalışırken üstüme fazla akıl salıyorlar bazen. İnanılmaz rahatsız hissediyorum işte o anlarda.<br />
<br />
Biri, sadece beni dinlesin istiyorum. Hatta dinlemese bile, orada olsun, ben anlatayım sadece.<br />
<br />
Olmuyor ama; sözcükler bölüyor bazı hevesleri.<br />
<br />
Bir diğerinin aklı yük oluyor kalbime; anlattıkça hafifleyeceğime, dinledikçe ağırlaşıyorum.<br />
<br />
Tam da o hissi hissettim bu akşam, pilates stüdyosunun kapısında. <b>Neden, dedim; neden sadece kalbimi açmak yetmedi de ağzımı da açtım yok yere! </b><br />
<br />
İnsan güçlü olabilir, insan güçsüz olabilir; insan her haliyle, olduğu gibi anlatmak ister bazen. Hiçbir şey beklemeden.<br />
<br />
Hatırladım.<br />
<br />
Bir saat pilates yaptım, aletler arasında oyalandım. Esnedim, eğildim, zorlandım. Ferahladım.<br />
<br />
Yağmur yağıyordu.<br />
<br />
Bugünkü nasibimi cebime attım.Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1314659182129328456.post-10728868281826486782018-09-25T11:46:00.000-07:002018-09-25T11:46:22.074-07:00Dolunay...<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh72TGCWg4KplSGDurw-Ny9iRGKelg_1sOnXoKcaXLndOvDrQ4QIJBDxpuvXrwh8JSiTLCEwa2Qx_L0p0WkKMipgeDywAl9F8OlsP7Wfduksw7UWILCWFXTGfxVu0GcZMmNaGRR9X8tu6v_/s1600/Ekran+Resmi+2018-09-25+21.35.55.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="403" data-original-width="648" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh72TGCWg4KplSGDurw-Ny9iRGKelg_1sOnXoKcaXLndOvDrQ4QIJBDxpuvXrwh8JSiTLCEwa2Qx_L0p0WkKMipgeDywAl9F8OlsP7Wfduksw7UWILCWFXTGfxVu0GcZMmNaGRR9X8tu6v_/s320/Ekran+Resmi+2018-09-25+21.35.55.png" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
25 Eylül, yani bugün <a href="https://junoastrology.com/2018/09/25/25-eylul-2018-koc-burcunda-dolunay-seni-guclu-yapan-nedir/" target="_blank">Koç burcunda Dolunay</a> varmış.<br />
<br />
Ben bu olaylardan anlamam aslında; ama yine de böyle <i>dolunayın etkileri, <a href="https://sinmarin.blogspot.com/2017/08/gunes-tutulmasnn-etkileri-inansak-m.html" target="_blank">güneş tutulmasının getirdikleri</a>, gezegenlerin açısı</i>.. vs temalı yazıları okumak hoşuma gidiyor! :)<br />
<br />
Bugün de Junoastrology'de bu Dolunay'ın etkilerine dair bir yazı okudum.<br />
<br />
Yazıdaki bir cümle çok hoşuma gitti.<br />
<br />
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="-webkit-font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><i>"Belki bu DOLUNAY’da geliştirmemiz gereken en önemli farkındalık;</i></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><i>HAYATTA KALMA ÇABAMIZIN TEMELİNE KORKUYU DEĞİL </i><b><i>ANLAMLI VE DOYUMLU BİR HAYAT SÜRME ŞEVKİ</i></b><i>Nİ KOYMAKTIR!"</i></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Hayatta kalma çabamızın temeline anlamlı ve doyumlu bir hayat sürme şevki koyabilmek çok temel bir bilgelik adımı gibi göründü gözüme, birkaç kez okuyunca.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Sonra düşündüm. Korkularımla sürdürdüğüm pek çok şeyi düşündüm. Gelecek kaygısı, aileye layık olma çabası, toplum baskısı... Bir dolu endişeyle kendime ket vurduğum; içimden gelenle değil de <i>diğerinin bana öğrettiği ya da korkunun bana yap dediğiyle </i>attığım adımları koydum önüme.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Ne çoklarmış, şaştım!</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Ben her şeyi kendim yapıyorum; şöyle de güçlüyüm, böyle de özgürüm derken aslında bazı konularda korkularımın çerçevesinde bir hayatı sürdürme gayretinde olduğumu farkettim.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Dank etti işte o an!</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Korkuyu altetip de anlamlı ve doyumlu bir hayat sürme şevkim! İçimde o hissi yokladım. Yalnızca benden gelen, kendi özümden beslenen bir itici güçle yaşamanın duygusunu hatırlamaya çalıştım.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Kendimi, çokça susturmuşum.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Şimdi dedim; vaktidir. Dolunay zamanı.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Dolunay, artık bitirmek istediklerimizin, kendimize yük ettiklerimizin gidişi için de uygun bir zemin yaratırmış. Hatta bir yerde okumuştum; dolunay zamanı bırakmak-ayrılmak-sona erdirmek istediklerinizi kırmızı kalemle bir kağıda yazıp o kağıdı yakın, yüklerinizle vedalaşın diye.</span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;">Başta da söyledim ya, ben bu konularda çok bilgili değilim; sadece hoşuma gidiyor. Böyle minik ritüeller, zararsız inançlar... </span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<span style="font-kerning: none;"><span style="font-family: inherit;"><br /></span></span></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
Şimdi, kendi içimdeki sese kulak verip anlamlı ve doyumlu bir hayat sürme şevkiyle adım atmak istiyorum önümüzdeki günlere.</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
Dolunay, ne getirecek, göreceğiz...</div>
<div style="-webkit-text-stroke-color: rgb(0, 0, 0); -webkit-text-stroke-width: initial; background-color: white; font-stretch: normal; line-height: normal;">
<br /></div>
<br />
<br />
<div style="box-sizing: inherit; caret-color: rgb(119, 119, 119); color: #777777; font-family: Arimo, sans-serif; font-size: 18px; margin-bottom: 1.5em; padding-top: 0px;">
<br /></div>
Merve Uzunhttp://www.blogger.com/profile/10041398286540375980noreply@blogger.com1