içimden geldigi gibi...

''Kendinize kıyak geçtiğiniz bir akşam olsun bu akşam.'' diyordu Sezen Aksu sahnede. Cemil Topuzlu Açıkhava Sahnesi’ni tamamen dolduran kalabalıktaki herkes ise kendi içinde dolanmaktaydı muhtemelen bu sırada. Ben de bir köşede şarkıların taşıyıp yanıbaşıma bıraktığı geçmişime göz kırpmaktaydım… Her Sezen şarkısı nasıl da denk düşer yürüdüğümüz yollardan bir an’a… Sezen Aksu şarkılar söyledikçe, hikayeler dinliyor, içimdekilerle hesaplaşıyor ve kendi hikayemi temize çekiyordum bir nevi… Notalar, sözcükler, dizeler, renkler… Nasıl oluyor da böylesi anlatıyor o tarifi imkansız sandığımız hallerimizi? Bizi hiç bilmez insanlar koca koca sahnelerde veya küçük odalarda nasıl bir araya getirebiliyorlar aklımızdan, kalbimizden geçip gidenleri? Sanat, bir nevi efsun belki de… Kitaplar, şarkılar, tablolar… Ne çok şey var okunacak, dinlenecek ve görülecek… Hakeza yürünecek yollar… Masamda kitaplar, dvdler biriktikçe, ben koşturmaca arasında yeterince ilgi gösteremeyin...

‘’Arkadaşlarımı bilmiyorum ama yürüyüşler çok verimli benim için. Hem dışarda görünüyorsun hem içeriye kaybolabiliyorsun.’’ Cahit Zarifoğlu-Yaşamak Ofis hayatında sağlıklı yaşam konusunda ipuçları veren bir eğitime katıldım geçtiğimiz aylarda. Mesai, trafik, hareketsiz yaşam döngüsü arasında kendimiz için yapabileceklerimizden, doğru duruş, egzersiz ve beslenmenin öneminden bahseden fitness uzmanı Serhat Sıdal , Intelligence Fitness(IF) felsefesini anlatıyordu. Sonra katılımcılardan biri bir soru sordu; esasında şartlardan yakındı ve spor yapamamasının sebeplerini sıraladı. Serhat Hoca, sabırla her sebep için bir çözüm sundu, küçük değişiklikler önerdi; her çözüm karşısında bir sorun daha eklendi bu diyologa. Evim uzak, bilgisayarım şurada duruyor, iş yoğun, ama çocuğum var… cümlelerini duydukça kendime döndüm; ben, dedim, aynı böyle yapmıyor muyum, bahaneler sıralamıyor muyum sürekli? O olmaz, bunu yapamam, yok yetiştiremem… derken bahaneler üretmekle geçirmiyor muyum çokça zam...