İz...
Hayat çok garip. Yukarıda gördüğünüz yazıyı o duvara ben yazmıştım! Çizdiğim çiçeğin üstünde " We love economics platonically:) " yazıyor. Lisansın en koşturmacalı, mezuniyete en yakın zamanlarında ne yapacağını bilmez bir ekonomi öğrencisiyken duygularımı dışa vurmuştum J Bir öğleden sonra, gün boyu girdiğim derslerde sıkılmış ve bir sonraki dersi beklerken Natuk Birkan’daki o kocaman sınıfın önündeki duvara küçük bir iz bırakmak istemiştim. “Nasılsa silerler!” diye düşünüyordum. Oysa silinmemiş. O cümle ve çiçeğim -sanırım- şu an hala Boğaziçi Ekonomi ’nin duvarlarını süslüyor. Ben, birkaç kez facebook paylaşımlarında denk geldim o küçük “iz”imin fotoğrafına. Epeyce şaşırdım. Bir yandan da okulumun duvarlarında benden bir şey kalmasına içten içe sevindim. Bugün de internette gezinirken rastgele bir blogda yukarıdaki fotoğrafa denk geldim, tekrar. Küçük bir tesadüf deyip geçilebilir belki… Önemsiz, minik bir hoşluk… Oysa öyle değil bence!