içimden geldigi gibi...

Dün akşam birkaç günün yorgunluğu üstüne evde oldukça bezgin bir modda takılıyordum. Çay demlemiş, kefiri mayalanmaya bırakmış, ortalığı toplamıştım. Biraz bir şeyler okuyayım dedim, birkaç sayfa sonra bıraktım; yabancı dizi seyretmek istemedim, film izlemeyi de canım istemedi. Televizyondaki ulusal kanallar arasında zap yaptım , bir diziye denk gelince durdum. Biraz diziye baktım, çokça telefonla oynadım, az biraz da evin içinde dolanıp ortalığı toparladım. Çoğu Türk dizisi gibi yarım yamalak seyretsem bile birkaç dakika içinde bütün konuyu anlamıştım zaten! Neyse, dizinin bahsedilecek pek bir şeyi yok, takdir edersiniz ki… Asıl mevzu reklam arasındaydı ! Dizi reklama girdi, ben zap yapmaya karar verdim, müzik kanallarına falan geçtim. Aradığımı bulamadım. Tekrar bizim kanala geri döndüm. Hala reklamlar vardı. Şurada indirim fırsatı… Bu avantaj kaçmaz… Koşun sevgilinize klima alın…  Amanın koca rezidansta malikane fırsatı…. Bir alana bir bedava… Şunu yapana şu da bizden…...

“ Allah güzel insanlarla karşılaştırsın .” En içten dilediğim, en sık tekrarladığım duaların başında gelir. Çünkü ne yaşarsak, her ne yaparsak yapalım, en önemlisi yanımızdaki yöremizdeki insanlar, bence. Yanımızda duran, elimizi tutan, çelme takan, yüzümüzü güldüren, enerjimizi sömüren, şımartan, azaltan, çoğaltan, yoran veya ayağa kaldıran, çoğu zaman bir başkası oluyor… O yüzden çok mühimdir, karşımıza çıkan insanlar. Hele ki iş hayatında! Ekmek parası kazanırken, bazen sevdiğimiz bazen de seçtiğimiz şeyleri yaparken, iş arkadaşlarımız hayatı bize zindan da edebilir; ömrümüze güzellikler de katabilir. Ben bu konuda kendimi hep çok şanslı hissettim! Şükür ki şahane insanlar tanıdım; ufkumu açan, beni zenginleştiren, samimiyetle kucaklayan insanlarla çalıştım J Hallstatt... Bir kısmıyla işe aynı gün başladığım, bir kısmıyla da ilk başladığımız günden sonra yıllarca birlikte çalıştığım bir arkadaş grubumuz var. İlk başladığımız yerde değiliz artık hiçbirimi...

Daha evvel de yazmıştım; kahvaltı deyince akan sular duruyor benim için! En sevdiğim öğün… Kahvaltının günü, vakti, saati yoktur bence; ama hafta sonu kahvaltılarının yeri bambaşka.  Uzun uzun oturabildiğim, sevdiklerimle sohbet edebildiğim; kalitesi, lezzeti ve sunumuyla da beni mest eden kahvaltı sofralarına bayılıyorum. İstanbul’daki mekanlar,  yoğun kalabalık ve uçuk fiyatlarıyla beni rahatsız etmeye başlayınca sevdiğimiz sofraları evde kurar olduk. Epeydir hafta sonu kahvaltılarını  evde yapıyorduk. Sonra süper bir davet alıp bir Pazar kahvaltısı için Arnavutköy’deki Any ’ye gittik J Ve anladım ki İstanbul’da bizim evdekiyle kapışan bir kahvaltı varmış ! J Any , Arnavutköy’de Boğaz’ın yanı başında, geceleri bol eğlenceli, sabahları ise pek huzurlu bir köşe başı… Biz bir Pazar sabahı meşhur brunch ’ı için gittik ve mest olduk. Tattığımız her şey taze, kaliteli ve lezizdi. Çeşit çeşit yumurta, otlar, salatalar,  börekler, çö...