içimden geldigi gibi...

10 yıl önce ayrıldığım bir şehre gitmek üzere yola çıkarken çantamdaydı. Havaalanında uçağı beklerken, fotoğrafını çekip, “Yol arkadaşım” notuyla twitterda paylaştım ve kapağını açtığımda, ilk bölümün başında şöyle yazıyordu: YOL ARKADAŞIM Garip bir gülümseme yerleşti yüzüme... Okumaya başladım; daha ilk birkaç sayfada bir kaç satırın altını çizdim; sonra kalemi bıraktım, okumaya daldım... Su gibi aktı hikaye; içimde akan iki ırmak Setterhan ve Zehra... Ve yollardayken, içimden geçip giden, görmeyi dilediğim şehirler: Tebriz, Bakü, Yezd, Batum ve çocukluğumun kenti Trabzon... Nar Ağacı, Nazan Bekiroğlu ’nun, 5 yıl aradan sonra bize anlattığı yeni hikayesi, yeni romanı... Yusuf ile Züleyha ile tanışmıştım Nazan Bekiroğlu’yla... Ama ne tanışmak.... Yusuf ile Züleyha’nın pek çok cümlesini ezbere biliyorum şu an... Dönüp dönüp kaçtığım başucu kitaplarımından biri... Ve sonrasında La, Cümle Kapısı , Nun Masalları, İsimle Ateş Arasında... Ve diğerleri... Bütün kitapla...

Kapadokya... Pers dilinde " Güzel Atlar Ülkesi " manasını taşıyormuş, bu toprakların adı...   Henüz yola çıkmadan okudum bunu ve daha o dakika, daha evvel yalnızca geçip gittiğim o toprakları tekrar görmek, biraz soluklanmak   için can atmaya başladım... Seyahat öncesi gideceğim yerle, oranın insanlarıyla, kültürüyle ilgili şeyler okumayı seviyorum. Kapadokya gezisini planlarken, 1,5 günlük dar vaktimize neleri sığdırmamız gerektirdiğini araştırırken bloglar keşfettim, başka seyahat planlarının kapısını açtım, memleketin güzelliğine, tarihine bir kez daha şaştım kaldım. Ve çok güzel bir kitap okudum: Gürsel Korat’ın   Taş Kapıdan Taçkapıya Kapadokya kitabı , bölgeyi gezmeden önce okunacaklar sırasının baş köşesinde... Okudum, notlar aldım, nerelere gidilecek, neler görülecek listeledim, arkadaşlarımla konuştum ve biletleri aldık; yola çıktık. Sabah 6 uçağına yetişmek için, henüz hava aydınlanmamışken, ıslak bir İstanbul sabahında yollara düştük. Kayseri’ye inip...