Yeniden Merhaba:)

Ne çok zaman olmuş yazmayalı…

Bembeyaz, boş bir sayfanın ağırlığını taşıyamayacağımı düşündüğüm, gündelik telaşlara fazlasıyla kapıldığım ve içimde ve dışımda değişen dengelere alışmaya çalıştığım bir dönem oldu. Bol bol sustum.
Yeni sözcükler girdi hayatıma. Yeni sayfalar açıldı önümde. Oradan oraya koşturdum. Değiştim.
Sonra birden, evvelden bilmediğim,yeni tanıştığım şeyleri anlamaya, anlamlandırmaya çalışırken tekrar yazmak istediğimi hissettim. O anlatma telaşındaki, hevesli kızı özlediğimi fark ettim.

O yüzden, şimdi, yeniden, merhaba:)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Co-Active Koçluk Yolculuğum...

Resim
Beş yıl kadar evveldi, şirketteki bir koçluk projesi kapsamında koçluk alabileceklerden biri oldum. 10 görüşme için yola çıktık koçumla, Neylan'la. Başlarken iş güç meseleleri, kariyer planları konuşacağız, büyük büyük laflar edeceğiz sanıyordum. Feci yanıldım. İlk görüşmemizden afallamış bir halde çıktım. Neylan, duru bir su gibi duruyordu karşımda; ben denize bakar gibi içime bakıyordum. İlk defa, durup kendime bakıyordum. Öğrendiklerimin, duyduklarımın, içselleştirdiklerimin ötesindekini, ben'i, özümdeki o bana ait bir şeyi arıyordum. Çok zorlandım. Dışarıdan bakıldığında, kişisel gelişim kitaplarıyla süslenen koçluk hikayelerindeki gibi toz pembe değildi benim deneyimim. Duvarlara tosladım, bocaladım, korktum, kaçtım... Acayip bir dönüşüm yaşadım. 10 görüşmenin ardı geldi, şirket sponsorluğunun dışında da Neylan'la görüşmeye, O'ndan koçluk almaya devam ettim. O kadar iyi geldi ki bana! Başka bir kadın çıktı içimden. O yaşıma dek kendi sesimi duymadığımı fark
Devamı

Osman ve Yeniden Kitap Kulübü

Resim
 Pandemi başladıktan sonra hayatım ve gündemim çok değişti. Sürekli haberleri, canlı yayınları, açıklamaları takip eder; hasta sayılarına, grafiklere, dünyada ve memlekette olup bitene çılgınca kafa yorar oldum. Evden çalışma, hayatın değişen ritmi, ne olup bittiğini anlamaya çalışma derken okumak hayatımda daha az yer kaplar oldu. Canım okumak istemedi. Aylarca hiç kitap okumadım. Edebiyat ve kurmacadan özellikle kaçtım sanki. Sonra hasta oldum. Yine gündemim ve hayatımın ritmi değişti. İyileşme sürecinde internetten birkaç kitap sipariş ettim. Daha evvel kitaplarını okuduğum, sevdiğim yazar Ayfer Tunç 'un yeni kitabı Osman da sepetteydi. Siparişlerim gelince niyeyse ilk onu aldım elime. İyi ki öyle yapmışım! Osman'ı bir solukta, içer gibi, hikâyenin içinde akarak okudum. Aylar sonra, yoğun bir iştahla kitap okuyordum. Sabah erken saatlerde, gece yarılarında mumlar yakıp ve çok sevdiğim yeşil koltukta oturup Osman'ın hayatı içinde dolandım. Birkaç günde bitti. Osman'ı
Devamı

Ev...

Resim
 7 Ekimdi, İstanbul'daki evimizi kapattık. O evden, eşyalar kolilenirken kucağımda Leyla ile çıktım. Çok ağladım. Aynur'un evine vardığımda ağlamaktan ve bütün hazırlık sürecinin yorgunluğunun bir anda üstüme çullanmasından belki kolum kanadım kırılmış gibiydi. Aynur bizi kapıda karşıladı, eşyalarımızı taşıdı, bana sarıldı, Leyla'yı aldı doyurdu, bana sıcak bişiler hazırladı. O gün Aynur'un o sarıp sarmalayışı, dermanım yokken uzanan eli olmasaydı, ne yapardım bilmiyorum.  O gün o evi kapatmanın anısı öyle ağır ki zihnimde... Neredeyse iki ay olmak üzere... Biz bu süreçte Aynur'un evinde, ailelerimizin yanında, öğretmenevinde, otelde kaldık. Şehirler, odalar, yataklar... değiştirdik. Düzenler kurup bozduk. Her şeye hızlı çözümler bulduk. Leyla'yla uçağa bindik, ülke değiştirdik. Şimdi Amsterdam'dayız. Bir aydır, otelde kalıyoruz. Birkaç bavul ile geldiğimiz şehirde her şeyin sadece yetecek kadar olduğu bir düzende, 40 m2de yaşıyoruz. Odamız kanala bakıyor, k
Devamı