Durmak gerek bazen, biraz...

Nasıl da hızlı akıyor zaman!

Bir koşturmaca, bir telaş, sürekli bir şeylere yetişme derdi… Bunu yapmalıyım, şuna yetişmeliyim, onu da görmeliyim halindeyim nicedir.

Ve en çok yazı yazmayı ihmal ettim galiba. Anlatacak öyle çok şey oluyor ki… Yazmalıyım mutlaka diyorum, sonra koşturmaca arasında sözcükler de savruluyor zihnimden, zaman akıp gidiyor ve yazı içimde kalakalıyor.

Oysa durmak lazım. Demlemek gerek görüleni, duyulanı, hissedileni…
Sakin, ferah zamanlar yaratmalı insan kendine!

Tekrar anlatmak istiyorum ben, o hevesli hallerimi özlüyorum.

E, bu yazı da ilk adım olsun öyleyse, yeniden:)

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Osman ve Yeniden Kitap Kulübü

Ev...

Hafta Sonu Yeşil Bir Kaçış: Ortanca Evleri