Anne Eli Değmiş Gibi...


Bazı şeyler vardır, sen ne yaparsan yap annenin yaptığı gibi olmaz! Yemeğin tadı, topladığın yatak, düzelttiğin-yoluna koyduğun bir şeyler... Ne yaparsan yap annenin evindeki, annenin yaptığı gibi olmaz.

Neredeyse 13 yıldır ailemden uzakta yaşıyorum. Ki bunun 12 yılında ayrı bir evim vardı-hala var. Bunca yıla, bu kadar kurduğum ve alıştığım düzene rağmen, annemin evine gittiğimdeki o her şeyi geride bıraktığım rahatlığı bulamıyorum!

Annem her şeyi düşünür! Atom karınca gibidir, hiç durmaz. Neredeyse hiç yorulmaz. Uğraşır, özenir, pişirir; kaşla göz arasında yüz çeşit iş halleder.

Öyle olunca, hala her gittiğimde, üstümde saydığım tüm yükü bırakıp acayip bir ferahlıkla yaşıyorum o evde.
Tabi senede ancak birkaç gün, en iyi ihtimalle birkaç hafta gidebiliyorum. Olsun, o da yetiyor! :)

İç işlerimi anneme, dışarıdaki hayatı babama devrettiğim kısacık vakitlerin tadını doyasıya çıkarmaya çalışıyorum!

Pazar akşam üstü, annemle babam bize geldiler. İki gece kalıp bu sabah gittiler. Şu kısacık vakitte, yine hayatıma reset attılar resmen!

Annem Ege'den çılgınca sebze-meyve taşımış. Bir dolu şey hazırladı, pişirdi. Şu an dolapta dört tencere yemek var ve buzlukta bizi birkaç ay idare edecek zula :) Ev tertemiz, mis! Her şey yerini bulmuş gibi.

Babam banyoyu ilaçlamış, evde eksik birkaç şeyi halletmiş.

Bizim üşendiğimiz, atladığımız, ötelediğimiz her şey bir günde hallolmuş gibi! :)

Bu duyguyu çok seviyorum.

Yetişkinliği rafa kaldırıp tekrar çocuk olmuşum; düşünmem ve yapmam gereken hiçbir şey yokmuş ve hep çocukmuşum gibi hissediyorum. Hafifliyorum. Evime değen el, içimi düzenliyor sanki. Ferahlıyorum.

Şimdi, bi' çay demledim, oturmuş bunları yazıyorum.

Evim, ve kalbim, anne eli değmiş gibi...

Yorumlar

  1. İçim ısındı yazdıklarınızı okuyunca :) Hep var mı, herkeste mi var dedirtti? Bir de ben de kızıma aynını hissettirebilecek miyim duygusu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her annenin evladına geçirdiği his farklı; ama hepsi eşsiz ve sıcacık bence! :) İnsan kaç yaşına gelirse gelsin, anne-babasının evini ev biliyor sanırım. Hele kendi evine annesinin elinin değmiş olması... Mis:) Kızınızla şahane anılarınız olsun inşallah:)

      Sil
  2. Ne mutlu size. Ben ikisinide kaybettiğim için yazdıklarınızın ne kadar kıymetli olduğunu çok iyi anlıyorum. Hayatın çetin koşullarında zaman zaman bu molaları verebilmek çok büyük nimet. Allah sağlıklı ömürler versin her ikisinede.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mekanları cennet olsun sevdiklerinizin... Ve Amin. Çok teşekkür ederim.

      Sil
  3. Ne guzel yazmissin... insan boyle annelerle buyuyunce anne oldugunda o el kendisine de gecsin istiyor ����

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaaa canımsın... Sen Güneş'le şahane anılar yaratıyorsun Fatmanur! :) Sana bayılan bir kızın olacak bence! Bir de kahvecileri de evden sayması muhtemele:):)

      Sil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Osman ve Yeniden Kitap Kulübü

Ev...

Hafta Sonu Yeşil Bir Kaçış: Ortanca Evleri