Nisan...
Yine Nisan…
Bir yaşım daha geride
kalacak birkaç gün sonra…
30 yılı devirmiş; şairin “yolun yarısı” dediği zamana epeyce yaklaşmış olacağım…
Her yaş dönümü, hesaplaşmanın, geriye bakmanın, “ben ne
yaptım bunca zaman, neredeyim, peki ya sonrası ne olacak”ların, soruların,
cevap aramaların, sorgulamaların vaktidir bende.
Yine, düşünüyorum.
Ne yaptım ben, diye…
30 yaşındayım ve yolun neresindeyim, diye…
Zihnime üşüşen
yanıtların kimi ayağıma dolanıyor, kimi içimi şenlendiriyor.
Bir dolu anı, insan, yolculuk, karar, acemilik, düşüş,
ışıltı, kayboluş, kutlama, kaybediş, zafer, ümit, düş kırıklığı, mutluluk…
Pek çok şey var heybemde. Her şeyden var, ömrümde…
30 yıl; maviyi ve
yeşili ve siyahı ve griyi ve her rengin her bir tonunu da içinde taşıyan bir
gökkuşağı gibi yer alıyor belleğimde…
Ve önümde yeni bir yaş uzanıyor, henüz rengini
kestiremediğim.
Dilerim rengarenk
olsun!
Dün bir arkadaşım,
(muhtemelen hediye içinJ
) “Söyle bakalım, pembe mi gri mi yoksa
renkli mi olsun?” diye sorunca “Renkli
olsun!” dedim.
Yaşanacak yıllarım için de aynı kalbimden geçen; ömrüm
yettiğince, renkle dolu olsun isterim her günüm!
Kalbim, zihnim, bedenim taşıyabilsin dilerim hayatın her bir
sürprizini.
Acıyı da tatlıyı da taşıyabileyim, hakkıyla.
Eksik olmasın içimden; sevmek ve sevilmek…
Yeni yaşım, haydi, hoş gel! :)
Zamane şairleri yaş 75 yolun yarısı diyorlar :))
YanıtlaSil30, özellikle de bir kadın için, ciddi bir eşik (miş). Haftaya 34 bitecek. 4 yıldır müthiş bir muhasebe içindeyim. Hayat akarken ve irili ufakli olaylar olurken de bu muhasebe yapma hali bazen düşük vitese, bazen yüksek vitese geçse de hep sürdü. Acayip köşeler döndüm dört yilda. Ana yola çıkmak üzereyim ama, hissediyorum. Sanırım 35 i devirmem gerekecek bunun için. Zannediyorum sizi de böyle bir süreç bekliyor.
YanıtlaSil