Sıradan Bir Sabah...

Nasıl da sıradan bir sabah...

Dün gece arkadaşlar vardı, sabaha karşı yattım. Eve ustalar gelecekti - ki geldiler, sabah erken uyandım. Ustalar gitti; uyuyayım biraz daha, dedim. Olmadı. 

Evde dolandım, ortalığı topladım. Çamaşır yıkadım. Kefir mayaladım. Biraz kitap okudum. Birkaç blogda gezindim. Kahve demledim. Bulaşık makinasını boşalttım. Çok şahane bir playlist keşfettim; evin içini müzikle doldurdum! Çamaşırları astım. Instagramda takıldım. Ayıklanacak birkaç parça şeyi çöpe attım.

Şimdi ekran karşısında oturmuş bir yandan kahve içiyor bir yandan bu cümleleri yazıyorum.

Aslında bambaşka bir yazı planlamıştım; seyahatlerden birini anlatacaktım. Fotoğraf seçeyim diye klasörlerin arasında dolanınca zihnim dağıldı.

Sadece şu an'ı düşünmek istedim.

Penceremizin önündeki ceviz ağacı epey yeşerdi. Arkasından azıcık görünen denizi gizliyor artık. Her sabah, pencerenin önünde birkaç dakika durup yeşile bakıyorum; şükrediyorum. O yeşerdikçe içime bir güzellik doluyor, nedense...

Şimdi, yine penceremizin önündeki ceviz ağacına bakıyorum. Aklımda yazılacaklar, yapılacaklar ve daha bir dolu şey....

Şükrediyorum; bugünüme, bu sabaha, şu an'a....

Ne güzel bir sabah değil mi? ;)



Yorumlar

  1. Nasıl keyifli şarkı :) teşekkürler sayenizde bu şarkıyı öğrendim

    YanıtlaSil
  2. Azıcık ucundan da olsa denizi görmek zaten başlı başına bir keyif. Istanbul'dan görünecek ama o deniz. Ahh!! Istanbul...

    YanıtlaSil
  3. Ekmekle ilgili bir fikrim var.sosyal medya kullanmıyorum da. Başka nereden yazarım size bilemedim. Bana bi mail atsaniz?

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Osman ve Yeniden Kitap Kulübü

Ev...

Hafta Sonu Yeşil Bir Kaçış: Ortanca Evleri