32...

21 Nisan.

Bugün benim doğum günüm.

32 yaşımı doldurdum. Böyle söyleyince çok yaşlanmış hissediyorum. 20'ler ne ara bitti de 30'lar başladı, ben hiç anlamadım.

Bir noktadan sonra zaman hızlanıyor sanki. Her şey baş döndürücü bir hızla akıp gidiyor. Hesap tutmuyor günler. Ara ara dönüp ardıma, bazen de önüme bakıyorum. Neredeyim, ne yapıyorum, nasıl yol alıyorum sorularını soruyorum kendime.

Yeni yaşıma bir hastane odasında, refakatçi koltuğunda girdim. Nasıl bir yıldı benim için diye düşündüm uykuyla uyanıklık arasında.

Geride bıraktığım yaşın duygusu "sıkışıklık" olur sanırım. Bu yaşım dolu dolu geçti. Sıkışıktı. Çoğu zaman ajandamın içinde, to-do listemin maddeleri arasında ve neredeyse sürekli vakitten yana sıkışmış hissettim; kimi zaman maddi kaynaklarımı nasıl yöneteceğimi bilemedim. Enerjim, yapmak istediklerim, zamanım, beklentiler ve içimden gelenler arasında bocaladım pek çok kez.

Bir de anladım, kimse dışarıdan göründüğü gibi değil; kimsenin hayatı uzaktan gördüklerimizden ve varsaydıklarımızdan ibaret değil.

O yüzden en çok kendi içime, sonra da etrafımdakilerin derinine varsaymadan, bilmeden, yalnızca merak ederek bakmaya niyetlendim 31 yaşımda. Öyle muazzam bir kapı açtı ki bu bakış, kalbimde...

Kalabalık sofralar, kutlamalar ve dostlar, şükür ki vardı bu yaşımda da! :)

Evet, bir dolu şey yaptım. Şahane adımlar attım. Daha evvelki yaşlarımda hiç denemediğim yepyeni şeylerin peşinden gittim. Sevdiklerimle kalabalık sofralarda buluştum. Kendimle hasbihal ettim. Yürüyüşler yaptım, eğitimler aldım, eşyalarımı azalttım; bir dolu güzelliği çoğalttım. İçime sine sine, kendime vakit ayırarak ve dilediğimce yaşadım.


Ve bunlarla beraber taşıdım o sıkışmışlık hissini. Dedim ya bazen bocaladım, bazen çuvalladım. Dağıldım, kayboldum, durdum.

Şimdi, yeni bir yaşın eşiğindeyken, ferahlık diliyorum kendime. Yine bir dolu şey yapacağım, aklımda planlar, seyahatler ve listeler var. Bu yaşımda ne yaparsam ferah ferah, hafif adımlarla ve rahatça yapayım istiyorum! Kaynaklarımı daha etkin, daha sağlıklı kullanmaya kararlıyım. Ve elbette, kendime daha iyi bakmak istiyorum.

Daha çok yeşil istiyorum bir de! doğada olmak, yeşile bakmak, toprağa basmak o kadar iyi geliyor ki ruhuma... Doğadaki halime daha çok kavuşacağım yeni yaşımda.

Bir de benimle aynı gün doğan sevgilim, doğum günümü paylaştığım adam var. İyi ki yanımda, iyi ki var. Bu yıl, kıymetini daha çok anladım galiba... Ne değerliymiş başımı yasladığım omzu, ne denli eşsizmiş o uzattığı el... bolca şükrettim geride bıraktım yaşımda, varlığına.  Yeni yaşımızda da birbirimize daha çok vakit ayıralım istiyorum! :)

Böyle işte...

Mutlu yıllar! :)