Dolunay...




25 Eylül, yani bugün Koç burcunda Dolunay varmış.

Ben bu olaylardan anlamam aslında; ama yine de böyle dolunayın etkileri, güneş tutulmasının getirdikleri, gezegenlerin açısı.. vs temalı yazıları okumak hoşuma gidiyor! :)

Bugün de Junoastrology'de bu Dolunay'ın etkilerine dair bir yazı okudum.

Yazıdaki bir cümle çok hoşuma gitti.

"Belki bu DOLUNAY’da geliştirmemiz gereken en önemli farkındalık;
HAYATTA KALMA ÇABAMIZIN TEMELİNE KORKUYU DEĞİL ANLAMLI VE DOYUMLU BİR HAYAT SÜRME ŞEVKİNİ KOYMAKTIR!"

Hayatta kalma çabamızın temeline anlamlı ve doyumlu bir hayat sürme şevki koyabilmek çok temel bir bilgelik adımı gibi göründü gözüme, birkaç kez okuyunca.

Sonra düşündüm. Korkularımla sürdürdüğüm pek çok şeyi düşündüm. Gelecek kaygısı, aileye layık olma çabası, toplum baskısı... Bir dolu endişeyle kendime ket vurduğum; içimden gelenle değil de diğerinin bana öğrettiği ya da korkunun bana yap dediğiyle attığım adımları koydum önüme.

Ne çoklarmış, şaştım!

Ben her şeyi kendim yapıyorum; şöyle de güçlüyüm, böyle de özgürüm derken aslında bazı konularda korkularımın çerçevesinde bir hayatı sürdürme gayretinde olduğumu farkettim.

Dank etti işte o an!

Korkuyu altetip de anlamlı ve doyumlu bir hayat sürme şevkim! İçimde o hissi yokladım. Yalnızca benden gelen, kendi özümden beslenen bir itici güçle yaşamanın duygusunu hatırlamaya çalıştım.

Kendimi, çokça susturmuşum.

Şimdi dedim; vaktidir. Dolunay zamanı.

Dolunay, artık bitirmek istediklerimizin, kendimize yük ettiklerimizin gidişi için de uygun bir zemin yaratırmış. Hatta bir yerde okumuştum; dolunay zamanı bırakmak-ayrılmak-sona erdirmek istediklerinizi kırmızı kalemle bir kağıda yazıp o kağıdı yakın, yüklerinizle vedalaşın diye.

Başta da söyledim ya, ben bu konularda çok bilgili değilim; sadece hoşuma gidiyor. Böyle minik ritüeller, zararsız inançlar... 

Şimdi, kendi içimdeki sese kulak verip anlamlı ve doyumlu bir hayat sürme şevkiyle adım atmak istiyorum önümüzdeki günlere.

Dolunay, ne getirecek, göreceğiz...




Yorumlar

  1. gökyüzünde çok cevap var, kafamızı yukarıya kaldırıp bakarsak tabi. benim kafa hep yerlere dönük :D

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Osman ve Yeniden Kitap Kulübü

Ev...

Hafta Sonu Yeşil Bir Kaçış: Ortanca Evleri